Mutfak, jeopolitik konumumuz ve yaratıcılık üzerine...

Ne yersek oyuz lafı bir şehir efsanesi değil.

Biyolojik canlılar olarak hayatta kalabilmemiz için en temel ihtiyacımız doymak. Mutfak kültürden kültüre, bölgeden bölgeye de farklılık gösteriyor. Dört mevsimi yaşayan (bu ifade yakında tarih olacak) bir tarım toplumu olduğumuzu düşündüğümüzde rengarenk, çeşit çeşit sebze ve meyvelerimiz, et,tavuk ve balık ürünlerimiz var. Mutfak kültürümüz gerçekten çok zengin. Ben bir yabancı olsaydım bu toprakların yemek kültürüne aşık olurdum. Biz de sadece yemek değil, yemeğin her aşaması ( hazırlığı, sunumu, özel günler, yöreye göre değişen tarifler, fasıllar vb.) özenli ve çok zengin.

Jeopolitik konum deyip geçmeyelim, karakterimizden ruhumuza, yaşayış tarzımızdan mutfak kültürümüze, tarımdan sanayiye hayatımızın her alanını etkiliyor. Bir ayağımız Avrupa'da diğer ayağımız Asya'da. Ruhumuz oryantalist, aklımız Avrupalı çalışıyor. O yüzden sabırsızız, tüm sevdiklerimizi kanatlarımızın altında istiyoruz, başarısızlığa tahammülümüz yok çünkü daha attığımız ilk adımda bizden koşmamız beklenmiş, sıradanlığı yeriyoruz çünkü kahramanlık hikayeleri ile büyümüşüz, sadeliği küçümsüyoruz çünkü şekilciyiz. Bir yerde duymuştum,  çok güldüm: Türk halkının her konuda bir fikri vardır, bilmediğimiz bir şey yok çok şükür :)) Yaratıcılığımıza söyleyecek bir şeyim yok: Egenin ılıklığı, Akdenizin sıcaklığı, Karadenizin hırçınlığı dolaşıyor kanımızda. Taşı sıksak suyunu çıkarırız.

Mutfaktan girdik Karadenizden çıktık :))

Havalar çok soğuk, kendimize dikkat edelim.