Mutlandığım

Her kahve içtiğimde ortadan kaybolup elindeki çikolata ile gelecekmişsin ve sen çok seversin diye seslenecekmişsin gibi geliyor. Sesini duymak için mi içiyorum kahveyi, farkında olmadan senin sıcaklığını içime çekmek için mi bilmiyorum.

Eskiler küslük biterde yaşadıkların kalır dermiş. Bende sende kaldım anılarımla galiba. Bir şehir sen kokar mı hep öyle kokuyor. Dilimde başka isim ama birden çıkıp gelip de nerde kalmıştık diyecek gibisin.

Zaman yoruyor be cancağızım hepimizi anıları da bir ağırlaştırıyor sorma gitsin. Gidenlere mi kalanlara mı yazık oluyor bilinmezi ile şapkadan tavşan çıksa şaşırmayacağım bu aralar. Onda da sen varsın diye beklide; ne dersin…

Bostancı vapurunda inerken aşağı inip büfeden buğday birası istemek geliyor içimden. İlk defa tattığımdan mıdır günün güzelliğinden midir tadı ayrı gelir her zaman…

Rakı masasında tanımadık belki birbirimizi ama kadeh tokuşturmuşluğumuz keyifliydi. Daha da sokulsaydım sana üşüyorum derdim hava bana onu sağlamış ama ben bilememiştim kıymetini.

An dedin yaşa dedin. Yaşadım dibine kadar belki de çok coşku bana zarar. Çünkü ben çok coşkulu yaşayıp duranlardanım. Yeni ehliyet almış delikanlı telaşım var hep bir yerlerde benim. Bir heves hiçbir şeyi düşünmeden deli cesareti ile yaşamak ve bir duvar dibinde aniden durmak.

Sormamak gerisini sadece o güzel zamanı yaşamanın keyfine varmak. Diyorum ki ben bilirim senin bana gelişlerini de gidişlerini öğrenmek istemem. Onun için alırım heybemi koluma içinden gelen şen kahkahayı duyarak yoluma ilerlerim. Arkama döndüğümde heybemdesin ya o bana yeter. Deniz kokulum der biri arkadan gülümserim ve anımsarım seni…

08/11/2012