Mutlu son...

Bu yazıyı yazmak planladığım bir şey değildi aslında içimden geldiği gibi konuşup anlatmak istediğimi farkettim ve kendimi kırmamaya karar verdim. 

Konya çok büyük bir şehir içinde insan kaybolacağı hissine sürekli kapılıyor hiç bir sokağı diğerine benzemiyor hele varya insanları bizim ege insanına hiç benzemiyor! 

Çok garip öğretmen evinde sabah kahvaltısında salça ve zeytin yağı istedim olmadığını söylediler beni şaşırtt nasıl bilmessiniz dedim salça ya sıcacık ev ekmeğin üzerine yağla birlikte sürüp afiyetle yediğimiz salçadan bahsediyorum size, hocam biz burda sadece yemeklere koyarız salçayı oda acıdır dedi, eyvahh! dedim Manisadan gelirken salçamı yağımı getirmem lazım buraya burdakilerle doymam ben:))) 

Aynı Türkiyede yaşıyoruz oysa sadece 9 saat var aramızda ama yemek kültürümüz bile tamamen farklı İç Anadoluyla çok tuhaf ya bunları görmek birden bire Türkiye seyahatine çıkma hissi uyandırdı içimde, evet evet bunu mutlaka yapmalıyım... 

Neyse işin esası çok heycanlıyım aslında küçücük kalplerin sınırsız sevgisi beni bekliyor orda, burda olduğumdan çok daha mutlu edecek o şehir beni bunu biliyorum ve burda ne varsa kırıldığım gömüp gidiyorum içim rahat hem de çok rahat beni dört gözle bekleyen çocuklarım var şimdi ben onların heyecanıyla yanıp tutuşuyorum... 

Yalnız şunu söylemek istiyorum taşınmak ne kadar zormuş ya tek olduğunuzda sorun yok ama aileyseniz yandınız demektir şu günlerde canım çıkıyor desem abartmış olmam her yer her yerde bide kızım var biliyosunuz sağolsun peşimden hiç ayrılmıyor birlikte toparlıyoruz eşyaları :))) 

Arkadaşlar antidepresan kullanıyordum doğumdan sonra destek için sonunda onlarıda bıraktım nasıl mutluyum bilemezsiniz eskisi gibi hayat dolu olduğumu hissediyorum kanım bile farklı bir ritimde dolaşıyor damarlarımda bunu hissedebiliyorum inanın... 

İşin özü ben çook mutluyum artık hayatımda her şey düzene giriyor tek tek Rabbim hep yanımda biliyorum çünkü ben iyi yürekli insanların kalmadığı bu dünyada o bir avuç iyi insandan biriyim kendimi seviyorumm yazımı şuan okuyan herkesi de seviyorum... 

Bidaha uzun bir süre yazabileceğimi sanmıyorum yerleşmek zaman alacağa benziyor ben yokken kendinize iyi bakın en kısa zamanda görüşmek dileğiyle hoşçakalın:)))