Mutlu yıllar

Yeni bir yıla giriyoruz. Şüphesiz yeni yıl sürprizleriyle gelecek. Kimimiz umduklarını, hatta fazlasını bulacak, kimimiz avucunu yalayacak.  

Görünen köy pek kılavuz istemese de bazılarımız kılavuzlara bel bağlayıp onların yol göstericiliğinde yol alacağız, kimimiz delifişek dalacağız, kimimiz de karşına çıkması muhtemel sürprizlere tam hazırlıklı, planlı ve programlı olarak yakalanacak hayata.

Bazılarımız beş yıldızlı otellerin balo salonlarında yeni yıla girerken, bazılarımız kendisi gibi solgun ve yorgun bir gecekondunun mütevazi sofrasında, kimimiz eş dost akraba yanında.

Yeni yıla çok daha farklı şartlarda, alanlarda, hak etmediği mekanlarda girecekler olanlarda var tabii.

Bir zamanlar yankesiciler, hırsızlar, katiller, tacizciler, tecavüzcüler, ahlaksızlık yapanlar içerde, demir parmaklıklar arkasında girerken yeni-yepyeni yıllara, şimdilerde ne olduysa oldu, devir değişti, Profesörler, Gazeteciler, Yazarlar, onca yıl terörle ve teröristle mücadele etmiş, ömrünü bu ülkeye adamış, onuru olan ama Audi’si (zırhlı) olmayan onca şerefli insan (asker) evinden, barkından, ailesinden uzakta, suslu, puslu ve de paslı hücrelerde, demir parmaklıklar arkasında girecek yeni yıla. Bizim ruhumuz bile duymayacak.

Domuz bağıyla adam öldürüp aramızda dolaşanlar, adına itirafçı denilen azılı teröristler, katiller, çocuk tacizcileri, tecavüzcüler,  üzenler ve de üzmeyenlerle aynı havayı soluyacak, burun buruna yaşayacağız 2012'de de.

Çocuklarımız aynı düzen devam edecek yine… Okul, dershane, özel öğretmen üçgeninde.

Bankalar, sanki bizimle çalışmış, kazanmış, terlemiş gibi, zatıâlimize sormaya bile gerek duymadan, hesap işletim ücreti adı altında alın terimize el koyarken, harçları %600’e varan oranlarda artırılarak otomatikman rafa kaldırılan hak ve adalet alma arayışında, yine parası olanlar, yine zenginler ihya olacak. Servet katacaklar servetlerine.

Hastanelerde bildik kuyruklar devam ederken, yeni yol ve yöntemlerle, neye evet dediğimizi pek de bilmediğimiz torbadan çıkanlar maharetiyle, dün hizmet alabildiğimiz hastanelerden, ancak ve ancak ek sağlık primi ödeyerek yararlanabileceğiz. Şimdi değilse de azzz sonra.

Birileri Ortadoğu’da yeni cinayetler işler, kanla çizerken yeni haritaları, bizler katil seviciliği yapıp alkışlayacağız farkında olmadan. Yalan ve yanlışlarımızın vebaliyle ancak ve ancak 30-40 yıl sonra yüzleşebilecek, ancak 30-40 yıl sonra günah çıkartabileceğiz, her daim olduğu gibi…

Çünkü biz; aslolanın, gerçek olanın peşinde olma, sorma, soruşturma hürriyetini ve hüviyetini henüz edinemedik.  Onun yerine bize şırınga edileni alma, kabul etme kolaycılığına kaçtık. Çarpıtılmış gerçekleri doğrularımız yaptık. Hep bir yol gösterici, kılavuz aradık kendimize. Gücümüze güvenmedik.

Ne de olsa her bir gerçeğe ulaşmanın ayrı ayrı bedeli, faturası vardı.  O bedeli ödemeyi göze almadık. İteledik, öteledik, boynumuzun borcunu çocuklarımıza bıraktık.  

Çocuklarımız dünyanın en değerli varlıklarıydı oysa… ! Saçının teline dünyayı kurban ederdik. Lafta! Yalanlarımızla yaşamaya alıştık.

Biz hep buyduk, böyleydik aslında. Korkak, tembel ve asalaktık! Bizim için bedel ödeyenleri görmezden geldik, hiçe saydık, umursamadık. Bana dokunmayan yılan bin yaşasın dedik.

İşte o yalanlarımız, yılanlarımız, vurdumduymazlığımızla yeni bir yıla giriyoruz şimdi, cümbür cemaat. Bütün sermayeyi kediye yükledik.

Yeni yıl ne yapar, ne eder bilmem ama yükü ağır, işi zor. Her şeye rağmen…  

Mutlu yıllar.