Mutluluğun adını sen koy !

Cümlelerime mutluluk adına bir sürü tanımla başlamak istemiyorum. Eğer bu yazıyı açıp okuyorsan muhtemelen üç seçenek ile karşı karşıyayız. 1. Mutlusun 2. Az mutlusun 3. İse hayattan tat almıyorsun demektir. Ha şimdi akla şu soru geliyor: Ne yani şimdi mutsuzlar bu yazıyı okumaz mı? Okuyacaklarını düşünmüyorum. Çünkü mutsuz olmaya odaklı insanlar kendilerini mutlu edecek durumlardan uzaktırlar. O yüzden mutluluğu biraz daha derinleştirip genişletmek lazım. Hayatımız onunla güzel gidiyor. Bir kere şu fikri zihinlerimize kazıyalım. Onunla aramızdan su sızmaması gerekiyor. Sonra hayat çemberimizin neresinde durduğumuzu belirleyip, nelerin bize yakın nelerin uzak olması gerektiğini tespit edelim. Bunları yaparken de kalbimizi merkez almayı unutmayalım. Çünkü mutluluğa adımlarımızı kalbimiz destekler. Bu yüzden zihinden bağımsız çalışır. Kalbimizin yolundan giderek aldığımız kararlarda iki seçeneğimiz var. İlk seçeneğin sonu hüsran. Bu şekilde bitenlerde bir kabulleniş vardır. Ben yaptım, bugün olsa yine aynı kararı alırdım diye başlayıp, iyi kili cümleleri peş peşe sıralayıveririz. İkinci seçenekte ise yolun sonu yok, sonsuz mutluluk. Bunlar tamamsa çıkalım mutluluk serüvenimizin adını bulmaya. Zihnimizden geçirelim bizi mutlu eden olayları ve insanları… Bunların şeceresini çıkartalım ve kalbimizin sol köşesine asalım. İşe tebessümü suratımıza yapıştırmakla başlayalım ki etraftaki kötü düşüncelere kalkan olsun. Sonra her yeni güne bir umutla başlamalıyız bir önceki günden güzel olacak umuduyla. Umudumuzu kuşanıp tebessümü kalkan yaptıysak yola hazırız. Elbet yolumuz dikensiz değil, hatta bazen kendimiz yol çizmek zorunda kalabiliriz. Hatalarımız olabilir, yolumuzu şaşırabiliriz. Mühim olan kendini bilmek. Merkezde kendimiz varsak her zorluğun üstesinden gelebiliriz. Çünkü kumanda bizim elimizde. Zaman kısa. Ne için üzüldün ne için güldün? Gülüşlerin mi daha güzel üzüntülü zamanların mı? Hafızayı bir kurcalayalım bakalım hangisine çok zaman ayırdık? Bir kere geldiğin şu hayatta zaman kaybetme. Gereksiz gördüğün her şeyi buna insanlarda dahil, sil at ömründen, zihninden. Boşuna yer kaplamaya gerek yok. Seni üzecek şeyleri hatırlamanın ne lüzumu var. Gereksiz insanlara ve olaylara ayıracağın vaktini kendine ayır ve kendine iyilik yap, şımart kendini. Bunu yaptıktan sonra diğer insanlara da faydan dokunduğunu göreceksin. Tabi bunun için de adım atmayı unutmamak gerek. Ayrıca çöp kutusunu da boşalt, gelmesinler geriye. Serüvenimizde hemen hemen her şey tamamlandı. Kumanda da zaten senin elinde. Şimdi neyi izlemek istersen ona zapla ve mutluluğun adını sen koy.