Mutluluğun kokusu

Mutluluğun da kokusu olur mu demeyin. Oluyor. Bu yazımı okursanız anlayacaksınız.

Son günlerde oldukça yoruldum. Mevsim değişikliği, yaşım gözönüne alınınca üstüne yorgunluk da eklenince canım evden çıkmak, saçım  taramak istememeye başladı. Ben de canımın pek sözünü dinlemek istemedim ve bu sabah soluğu kuaförde aldım. Aynada gördüğüm kendi yüzümü hiç beğenmemekle beraber kendimi kuaförün ellerine teslim ettim. Bu arada  kuafördeki eleman bana bir şey içip içmeyeceğimi sordu. Ben de bir orta kahve diye gönülsüz bir sesle cevap verdim.

Kahvem gelene kadar bu bezgin ruh halim devam etti. Ta ki kahvem önüme konuncaya kadar. Birden kahvenin o inanılmaz kokusunu duydum. Harika bir duygu. beni mutsuzluk, bezginlikten aldı ve götürdü. Kahvenin kokusunu duyana kadar kapkara olan gökyüzü birden güneşlendi, aynadaki aksim birden güzelleşti. Kısacası içim mutlulukla doldu. Olaylar gözüme daha çözülür gözükmeye başladı.

İşte o zaman aklıma binlerce koku ve bunların yarattığı mutluluk duyguları üşüştü. Yıllar önce Paris'te yaşarken sabahları evden kapkara bir Paris gününe bezgin çıkarken apartımanımızın yanında yer alan kafeden yükselen mis gibi kahve kokusunu anımsadım. Beni metro istasyonuna kadar koşa koşa götüren kahve kokusu. Gene Paris'te akşamları eve dönerken markete uğrayıp alışveriş yapardım. Süt Ürünlerinın olduğu buz dolabının önünden geçerken bir an burnuma çarpan peynir kokusu beni alıp canım ülkeme götürür ve burnum vatan özlemi ile sızım sızım sızlardı. Yazın bahçemdeki hanımeli kokusu beni çocukluğumda babaannemim Kuzguncuk'taki evinin bahçesinde salıncakta sallanan küçük kız haline getirirdi. Bir konser salonunda konseri  izlemeye hazırlanırken birden burnuma çarpan hafif bir parfüm kokusu bana soyluluğu anımsatırdı.

Kaç kere yolda yürürken çiçekçiden  yükselen harika kokunun sihrine dayanamayıp dönüp çiçek aldım. Biz  Burcu ile bu çiçeklere mutluluk çiçeği der ve solana kadar vazosunda suyunu değiştirip seyrederdik.

Farkında iseniz hep çiçek, kahve vb gibi güzel kokulardan bahsediyorum. Bir de çevremizde kötü kokular var, Hem de güzel kokuları bastıracak kadar etkili. Ama ben onları düşünmek bile istemiyorum. Çünkü onlar aynen kötü insanlar gibi mutsuzluk veriyorlar.

Ne olur çevremizde hep güzel kokular olsa. Güzel kokular ve güzel insanlar......