Mutluluğun tarifini bile yapabilen yokken sıradan insanlar bırakın yaşadıklarını mutluluk sansınlar

Koskoca bir aldatmaca, aldanmaca; lakin mutlu görünüyorlar işte… Hallerini sorgulayacak bilgiden, kültürden yoksun oldukları için onları memnun eden her şey mutluluk yerine geçiyor. Diyorum ki mutluluk bu kadar kolaysa insanlar deli gibi döne döne ne arıyorlar ki…

Mutluluk bilmeyene kolay ve sıradan insanların yaşadıkları mutluluk değil. Daha iyisini yaşasalar bunlara dönüp bakmayacaklar. Her gün tarhana çorbası, altı ayda bir tozlu topraklı mangal tavuk, komşunun oğlu gelmiş, basma etek pazen bluz, döl davar inek minek, arkasında birkaç sümüklü, kocası düğüne götürmüş vs vs.

Tamam, mutluluk sansınlar ama gülerek şıngır mıngır kabarıp kubarmaları var ya… Alaska dağlarına gürgen toplamaya giden bizler herhalde salağız!  “Mutluluk aranıp bulunmaz, mutlu olunur” gibi bitli derviş öğütleri de bunları destekliyor olsa bile boş! Kolay ulaşılan bir şey gerçek anlamda insana mutluluk vermez. Okyanuslara dalacakken ayağını suya değdirmek gibi bir şey.

“Bizimki mutluluk” iddialarına k…ımla gülerim! Mutluluk bir cevherdir; altın gülüş, zevkten ölüştür. Zaten ekmekle büyümüşüm, fırından yeni çıkmış sıcacık ekmek benim için dünyaya değermiş! Mutluluktan bıkmış daha doğrusu mutluluğu bulamamış ve sahte hayatlarda kaybolmuş enteller aslına dönüş ihtiyacı içinde oldukları için “soğan ekmek olsa da yesem” diyebilirler.

Merak etmeyiniz mutluluk parkta ensesini kaşıyan adamın gözlerindeki ışık değil aradığınız şeydir; Alaska dağlarında topladığınız gürgendir, hiç bilgisiz kültürsüz mutluluk olur mu?

Sıradan insanların yaşadıkları basit hayatı mutluluk sanıp kendilerini kandırmaları önemli değil. Ayrıca “elimizdeki imkânlara göre yaşayabileceğimiz bu ve biz bununla mutlu olmaya çalışıyoruz” diyebilirler. Ama sanki bunun yerine iddialı bir şekilde ve inadına “mutluluk bu ve biz bu mutluluğu sizin yaşadıklarınızla değişmeyiz” diyorlar gibi.

Nedensiz mutlu oluyorlar, veletlerinin elinden tutup şişman butlarını sallaya sallaya yürüyorlar; çıldıracağım! Bu yaşananlar mutluluksa (mutluluk bu kadar kolaysa) niye daha fazla kazanmak için kendimizi paralıyoruz ki, kuru ekmeği çorbaya banalım gitsin!

Sen öyle zannet nane molla… Farkı patatesten muza, muzdan ananasa terfi ettiğin zaman anlıyorsun. Yengenin buruşuk yüzüyle Halime’nin gıdısı bir mi? Sen hiç Mercedes’e bindin mi sıradan adam? Senin köy yunaklarında gerin üşürken el Fin hamamlarında fin fin oynuyor ne haber!