Mutluluk, gidilen yolda karşılaştıklarımızdır aslında

Ağustos sıcaklarının rekor yükseklikte olduğu bir gün.

Bir yakınımızın nikah törenindeyiz. Bu sıcakta evlenilir mi denilecek kadar sıcak. Salon klimalı ama gelin ve damat ter içindeler.

Böyle önemli bir güne, hava sıcaklığı eklenince hele birde 30 lu yaşları çoktan geride bırakınca ter dökmek kaçınılmaz oluyor.

* * *

Çiftimiz, evet derken, evlilik gününün hayatımızdaki en önemli zamanlardan biri olduğunu düşündüm. Tıpkı mezun olduğumuz, işe girdiğimiz, anne/baba olduğumuz, zamanlar gibi.

Önemli zamanlardır gerçekten çünkü bir yol ayrımıdır. Bizi olgunluğa götüren farklı yolların başlangıcıdır.

Önemlidir, çünkü olmasını istediğimiz, beklediğimiz, planladığımız zamanlardır.

* * *

Herkes sıraya girip mutluluk dileklerini iletirken bu en önemli zamanların, en mutlu olduğumuz anlar olup olmadığı ile ilgili düşüncelere dalıyorum.

*

Önemi ölçüsünde mutlu olduk mu?

*

Belki evet, belki hayır. Bence istenilen şeye ulaşmanın hazzıdır çoğunlukla.

Ve aynı zamanda beklentisi ve kaygısı çok olan anlardır

* * *

Hiç beklemediğimiz bir zamanda bizi saran bir dost sıcaklığı.

Artık yitirdim heyecanlarımı diye düşünürken ayaklarımızı yerden kesen bir paylaşım.

Fransızca melodinin yayıldığı bir ortamda duyguların en güzelini hissetmek.

Umutsuzluk girdabında kaybolduğumuz bir anda gelen mesaj.

Emeğimizin karşılığı olarak aldığımız güzel bir söz.

* * *

Aslında ne kadar çoktur hayatımızda buna benzer zamanlar.

Nedense sonradan anlarız bunların bizim için mutluluk olduğunu.

Belki de küçük mutluluklar, küçük sevinçler olduğundan önemsemeyiz.

Yada planladığımız önemli zamanlara ait mutlulukları beklerken kaçırırız böylesi zamanları, üstelik neleri kaçırdığımızı bilmeden.

* * *

Tebrik sırası bana geldiğinde, küçük mutlulukları hiç kaçırmayın demek istedim.

Ama sadece mutluluklar diyebildim.

* * *

Ağustos 2010 / Kurşun