Mutluluk dedikleri

Mutluluk kelimesinin sadece gelişmiş toplumların literatüründe yer aldığı günümüz dünyasında, yapılan mutluluk araştırmalarının, sonuçları itibariyle ülkemiz açısından pek de iç açıcı olduğunu söyleyemeyiz.

En son yapılan araştırma gösterdi ki ülke olarak mutlu bir aile tablosu çizemiyoruz. 178 ülkeyi kapsayan en mutlu ülke kim yarışmasında maalesef 132.olabildik. Bu da bizim için vehmedici bir durum. mutluluğun sırrı olarak olarak ülke ekonomisinin başarısı, toplumun eğitim seviyesi, sağlık imkanlarının varlığı ve ülkedeki demokrasi düzeyi baz alındığında ilk sıralarda avrupanın nüfus olarak küçük; ama insan olarak büyük ülkelerini görmek bizim için sürpriz sayılmamalı. yıllar yılı bizi avutmuşlar meğerse bir türk'ün dünyaya bedel olduğunu telkin ederek... göğsümüzün tunç siperi olduğu da kitapların buruşuk sayfalarında kendi kaderine terk edilmiş bir şekilde bırakılyor. nasıl mutlu olalım ki?

Bir yandan dışa bağımlı ekonomimizin IMF'nin karanlık dehlizlerinden ne zaman kurtulacağını düşüne duralım diğer yandan eğitim sistemimizin kısır döngüye dönüştüğünü esef verici bir şekilde izleye duruyoruz. eğitimde sistemin, toplumun çıkarını gözeten birey mi yoksa toplumda çıkar grupları oluşturan birey mi yetiştirdiği muamma... mutluluğun kriterini oluşturan iki öğe ne yazık ki bizi sınıfta bırakıyor. mutluluk için bir diğer kapıyı çaldığımızda karşımıza sağlık imkansızlıkları çıkıyor. avrupada kuş gribinden ölümlerin görüldüğü tek ülke olma gururunu yaşayan, hastanelerinde yeterli doktor olmadığı halde bunun için somut adım atmayan ülke konumundayız. tabi bunlar yine de bizim mutluluğumuzu gölgeleyemez? kim ne derse desin demokraside bizim üstümüze yok; ama sözde gelişmiş ülkeler bunu sindiremedikleri için bizi habire kötülüyorlar! neymiş efendim, küçük çocukların siyasi suçlardan yargılanıp tutuklandığı tek ülke bizmişiz...! şu avrupalılar da bir şey beğenmiyor arkadaş! uyum yasaları dediler bir haftada hepsini paketler halinde sıraladık. şimdi de tutturmuşlar uygulamada başarısızmışız.. arkadaşım size ne, siz kendi ülkenize baksanıza? biz toplum olarak uygulanmamasından gayet memnunuz! mutluluk eğitim, ekonomi, sağlık ve demokrasiden geçtiği sürece türkiyede mutlu olabilmek için ya kendimizi toplumdan soyutlayacağız ya da doktordan bir deli raporu alıp duyarsız bir vatandaş olmayı tercih edeceğiz aksi taktirde bu şartlar altında türkiyede mutlu olmamız imkansız... düşünüyorum da şu anda ortadoğunun işgal altındaki herhangi bir şehrinde olsaydım acaba benim için mutluluğun ölçütü ne olurdu? eminim bir parça ekmek ve mermilerin acısını içimde yaşamadığım için hala yaşıyor olduğuma şükretmek olacaktı. silahların gölgesinde mutluluk ancak bu şekilde yaşanır, mutluluk denilirse tabi...