Mutluydum

Çocukluğum, ah çocukluğum,

Yalınayak, kar üstünde koşturduğum,

Bacalardan sarkan buzları yediğimi,

Anımsadım.

Üşüdü ellerim,

Burnum kıpkırmızı,

Yinede mutluydun,

Doğunun kızı.

Çocuklar var, aç, biçare,

Çocuklar var, perişan,

Sobasız, yorgansız, evsiz.

Sen Şımarık, varlığın çocuğu,

En güzel evlerde yaşarsınız,

En güzel yemeyi yersiniz,

Beyenmediğinizi çöpe dökersiniz,

İnadına mutsuzsunuz.

Yoksulluk çekenin kaderini,

Değişmek ister misiniz?

NAHİDE ÇELEBİ