Mutsuz gelenek taşıyıcılığı

Geleneler, bir ülkenin kuşaklarla geleceğe taşıdığı kimi gerçekten toplumsal yaşama çeşitlilik ve renk katan kimi ise "Şimdi bu çağda bu da yapılır mı?"denecek kadar akıldan uzak olabilecek bilgi, davranış ve alışkanlıkların bütünüdür. Ülkelerin gelişmişlik düzeyine göre önemli bazı toplumsal yaptırımlara dahi sahip olabilecek bu kültürel kalıntılar toplumu şekilendirir.

Küçüklerin büyüklerine saygı göstermesi, yoksula aş ve giyecek yardımı yapılması, mutlu ve kötü günde insanların bir birlerine destek olmaları kuşaktan kuşağa aktarılmış ve günümüzde büyük kentlerde bu alışkanlıkları bireysel olarak çıkmazlarını yaşadıkları kent hayatında kendileri için birer can simidi olmuştur.

Bu gibi olumlu geleneklerin dışındaki; Başlık parası, kız alınan eve karşılığında kız vermek(Berdel) , kız çocuğunu okutmamak, silahı erkek çocuğun aksesuarı gibi bebekliğinden itaberen boynuna asmak, kız çocuğu boşanamaz diyerek mutsuz fakat şiddetin hiç eksik olmadığı evliliklerin sürdürülmesine zorlamak gibi sonrasında acı haberlerini her gün gazetelerde okuduğumuz davranış biçimlerine de insanlar "geleneklerimiz" deyip yaşasınlar diye Dünya'ya getirdikleri insanları birer mutsuzluk merkezi, acımasız töre uygulayıcıları ve klişeleşmiş Dünya'ya bakış açılarını, gelecek kuşaklara ulaştıracak taşıyıcılar haline getirmişlerdir.

Ve sonra bizler 17 yaşında ki bir gencin nasıl oluyorda katılaşmış bir yürekle elindeki bir silahı, insandan daha fazla neden sevdiğini sorar dururuz kendimize. Saygılarımla...