- Kategori
- Kitap
Muz Sesleri-Ece Temelkuran
İstersen öpebilirsin yaramı.
Cebimde bir tane "yerli muz" var, onunla birlikte okumaya başladım seni; ben bir Ortadoğulu muyum?
Ev, tren, vapur; Beyrut, Oxford, İstanbul; 2009! 2010!
Okudukça Beyrut'a mı benziyorum? Kimi dinliyor ya da izliyorum? Kaybolmam değil mi bu kalabalıkta?
Veba'yı okuyan kadın, not almayı bırak da hele bir Beyrut'a bak!
Gürültü bizim gerçeğimiz. Sessizlik mi? Sessizlik bizde durmaz.
Küçük insanlar, küçük küçük yaşayıp sevişirler; komodinin üstünde ne çok insan var, yataklar bomboş.
Başımıza bir şey gelmeden yaşamak, yaşamamışlıktır.
Ağustosu bekliyoruz Filipina, muz tarlalarına gideceğiz, annen orada, muz seslerini dinleyeceğiz; çuk çuk çuk!...
Suni gölde balıklar, balıkların gözleri, gözlerimiz, bulanıklık; Paris'e gitmeli, ordan bakmalı. Nereye?
Yani, yanilerden küçük köprüler kurduk; istersen öpebilirsin yaramı.
1. Not: Bir şey olmadan (kötü) gelse o günler, aylar, yıllar, yaşansa....
2. Not: Beyrut'ta masaldan bıkmış bir prenses yaşıyor; hala mı?
3. Not:
Beyrut'ta
tiksinen tiksinene
sevişen sevişene
ölen ölene
dur demiyecek misin
sen veya
yazar yahut
okur her
neyse yazı ?
Ş.Y.