Müzeyyen, Çiğdem ve Yekta kopan; Aile Çay Bahçesi

Müzeyyen'in kitabıydı, Müzeyyen Müzeyyen okudum ve Çiğdem'e yazık olmuş dedim.

Çiğdem'in gözünden yaşamak isterdim Aile Çay Bahçesi'ni. Olur muydu, olursa nasıl olurdu, Müzeyyen orada, o kitapta böyle "Müzeyyen" durur muydu?...

Fuar'da Aşk, Müzeyyen'in kitabını alacağım demişti, Yekta Kopan'ı dinledikten sonra heyecanla, onun dünyasını çok merak ediyorum, mutlaka içine girmeliyim.

Ondan önce ben girdim kitabın içine, Müzeyyen ilk sayfada karşıladı beni kardeşi Çiğdem ile.

Her sayfada Müzeyyen vardı, Çiğdem'e söz hakkı tanımayan bir abla; dünyayı kendi sanan bir...Haksızlık ediyorum gibime geldi Müzeyyen'e, sayfaları şöyle bir karıştırınca...

"Ömrüm boyunca, ikinci el eşya satan bir dükkanın vitrinine bakar gibi baktım hayatıma."

Babayı koy finale, anneyi ortalara doğru kaybet, uzun zaman kalsın sende babaanne, hatta hep ve Özlem, orada beklesin beni, kaybolmasın hayatımda.

Sayfa 74, tam ortasındayım: "Aldatma yoktur."

"O tadına doyum olmaz bir şiirdi, ben taslak halinde bir roman." Ya sen Çiğdem, sen yalnızca kısanın kısası bir öykü müydün?

1. Not: "Başaramamıştık hayatı." Sevenler ve nefret edenler, ablalar ve kardeşler, anneler ve babalar, arkadaşlar ve sevgililer, yazanlar ve okuyanlar...

2. Not:

Mazaretim vardı

adım Müzeyyen'di

ve kardeşim Çiğdem

ve bir babam vardı

pembe pike altı

ölümü bekleyen.

Annem çıktı gitti hayatımdan

babaannem

ve o adamlar

kendime kaldım

kendimde Çiğdem'e sarıldım

"Başaramamıştık yaşamayı."

Ş.Y.