Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

17 Aralık '07

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Müzik bittiğinde

Müzik bittiğinde
 

“Müzik bittiğinde, ışıkları kapat, müzik senin dostundur, sonsuza kadar.”

Jim Morrison’un gizemli sesiyle kulaklığımdan bana ulaşan bu sözler, yitirilen dostların hüznünü anımsatıyor. Bu sözler, gerçekten yitirilen dostlar için mi söylenmiş ya da müzik olmadığında oluşacak doğaçlama gücünün kaybına mı vurgu yapılmış bilemiyorum. Ama ne olursa olsun ikisi de kolay göze alınamayacak kayıplardır benim için.

The Doors - Kapılar’ın ardından gelen tınıların ardı ardına oluşturduğu ustalığı gözlerim kapalı dinliyorum. Dinlerken çevremde yeterince ışık olsa dahi, kendimi, göz kapaklarımın istenç dışı perdelemesiyle oluşacak karanlık bir ortama hapsediyorum. Adeta bir konser salonunun ortasında coşkuyla ve heyecanla duygularımı açığa vuruyorum. Spot ışıklarının kendimi boylu boyunca aydınlattığını biliyorum. Herkes beni görüyor, ama yüzüme vuran ışık dolayısıyla karanlığın ortasına düşmüş olan ben, kimseyi göremiyorum; öylece boşluğa bakıyorum. Kimseyle göz göze gelmediğim bu noktada, dışa vuruşlarım ve duygusal coşkularım boşluğa yayılıyor , hissediyorum. Tüm yeteneklerimi kullanarak, ardımda çalan bateri, klavye ve gitar solosuna eşlik ediyorum. Hayali konserimin ortamına kusursuzca uyum sağlıyorum. Morrison’un kişiliği ile yer değiştirirken, onun söylerken hissettiği olası duyguları bir anda ikinci plana itiyorum. Ötesinde, kendi duygularım ile onun duygularını değiş tokuş ediyorum. Biliyorum, duygularımı olanca çıplaklığı ile dışa vurursam, sonunda hak ettiğim o müthiş övgüyü kazanacağım. Müzik bittiğinde, spot ışıkları sönecek ve ardından "birleştirilmiş" o övgüyü, yani alkışı, olanca gücümle duyacağım. Duygularımın dışa vuruşu karşılığında verilen bu eşsiz hediye, müzik bittiğinde ışıkların sönmesiyle kazanılan en büyük ödül olacak benim için.

Halbuki, yaşam sahnesinde yerimizi alırken, olur ya tüm spotlar üzerimizdeyken, karanlıkta boşluğa bakmak ve duyguları olanca çıplaklığıyla açığa vurmak o kadar da kolay değildir. Sonuç “birleştirilmiş bir alkış” olmayabilir çünkü.

İşte bu aklıma geldiğinde, yüzümü melteme döner, derin bir nefes alırım. Hem de kıyıya vuran beyaz dalgaları mutlulukla izleyerek.

 
Toplam blog
: 136
: 1494
Kayıt tarihi
: 16.02.07
 
 

Yaşam ışığını 1968 yılında Bafra’da gördü. İnşaat Mühendisi ve aynı sektörde yazılım geliştiren bir ..