Müzik ile adrenalin

Bugün Kemer Cauntrı'de özel bir okulun yıl sonu konser'ine davetliydim.

Şehirdışı yollarda bile aracımın hızı 80-90 km'yi geçtiği pek az olmuştur..

Konser dönüşü adrelanım yükselmiş olacak ki 110-120 km'lerle eve döndüm..

Müziğin insan üzerindeki olumlu etkisi aracımın hız artışıyla tescillemiş oldu..

Müzik insana gerçekten motivasyon kazandırıyor, duyguları dengeliyor ve insanı besliyor..

Konser Gürcistan uyruklu Nargıs öğretmen yönetiminde 6-15 yaş grubu öğrencilerden oluşan piyano konseriydi..

Çocukların heyecanları görülmeye değerdi..

6 yaşındaki Nil ile başlayan konser 18'ıncı sıradaki 15 yaşında Ela ile sona erdi..

Konser sonunu Nargıs öğretmen Beethoven'in "sonat n.14 Dis moll 1.böl." yapıtını yorumlayarak noktaladı.

Nil ve Ela'nın dışında Emir, Mira, Can, Lara, Rüya, Yasemin, Arda, Orkan, Beral, Ata, Başak, İdil, Defne, Deniz ve Ece vardı..

Özel Okul, özel öğretmen, özel öğrenci..

Peki Bayburt'taki, Mardin'deki, Afyon'daki Hatice, Abdullah, Ayşe, Hüseyin'ler ne durumdalar?

Kader mi dediniz?

Ülke çarpık politika güdümlerle eğitim programına daha fazla devam etmemelidir..

Özel okul'un sınıflarını gözlemledim, hem hijyen hemde çocukların öğrenimleri için herşey düşünülmüş..

Peki geri kalmış bölgelerimizdeki sınıfların durumunu merak ediyormuyuz?

Şöyle gözlerinizi kapatıp bir hayal edermisiniz lütfen..

Ayşe'ler, Hüseyin'ler, Hatice'ler, Abdullah'lar hak etmiyorlar gerikalmış eğitimi.