Nûrun'u bulunca, bitecek bu karanlık!..

Nûrun'un Nûru'ndan O'nun, nurlar alalım.
Nurlu Yolu'nda gide gide, sarhoş olalım.

Nurlandıkça sîneler, coşuyor gönüller,
Nûrun için açılıyor, boş dönmesin eller.

Nûrun'un aydınlığı ile, sînelerimiz parıldar,
Nûrlu hakikatlerin ile, gönüllerimiz çağlar.

Nûrun ile, bu boş kalpleri, dağlayalım biz.
Nûr deryâsına dalıp, ağladıkça ağlayalım biz.

Nûru oldukça O'nun, kararmaz aydınlıklar.

Nûru'nu görmeyen göz, kördür vallâhi!..
Nûru'nu bilmeyen öz, hastadır billâhi!..

Nûrun omasaydı, nice olurdu hâlimiz?..
Nûrun'u bulmak için, gayret etmeliyiz.

Nûru ile kalpler hep, gül'dür-gülşen'dir.
Nûrun'dan içtikçe, gönüller hep şen'dir.

Nûru'nun meş'alesi, düşmesin ellerden.
Nûrlu Sözleri'n, eksilmesin dillerden.

Nûrun'a muhtaçtır, bütûn bu insanlık,
Nûrun'u bulunca, bitecek bu karanlık!..

Bektaş Azizoğlu
Üsküdar-İSTANBUL