Namaz hakkında (1)

Komşumuz olan yaşlı teyze bir gün babama sormuştu.

“Hüseyin, ben doğru dürüst Kuran bilmem. Namaz kılarken komşu kadın bir şey bilmeden nasıl namaz kılıyorsun; senin namazların olmuyor dedi. Öyle deyince ben de bıraktım!”

“ Bırakma teyze! Bildiğin dualardan oku yeter sana!” Demişti babam.

Teyze gidince annem babama çıkışmıştı.

“Sen de amma konuştun ha! Kuran bilmeden namaz olur mu?”

Babam bir hikâye anlattı.

Erzurum’da yaşlı bir kadın namaz kılarmış. Oğlu merak etmiş.

“Anne; hangi sureleri, hangi duaları bilirsen de namaz kılirsen?” Diye sormuş.

Annesi söylemiş!

“Oğlum, hani ezel bahar yaz ayları gelende, kızıl gülün yaprağını sel alır türküsü var ya onu söylirem! Olmir mi?”

“Olir anne olir!” Demiş oğlu!

Ne yapsın şimdi?

Olmadı dese kadın hem geçmiş namazlarına yanacak, hem namazı da bırakacak! Bu yaştan sonra Kuran öğrenecek hali yok!

Akrabam dert yanıyordu.

“Yahu abdest alıyorum içime bir şüphe düşüyor oldu mu diye! Namaz kılıyorum aynı şüphe içimde!”

“Bırakacaksın o zaman!” Demiştim.

Kızmıştı.

“ Yahu sen de hep dikine konuşursun. Kılmayayım da senin gibi beynamaz mı olayım?”

“ Peygamberimiz, şüpheli şeylerden kaçınınız demiyor mu hadisinde? Madem içinde bir kuşku var kılmayacaksın. Ondan hayır gelmez sana! Ben kıldığım zaman hiç de içimde kuşku olmuyor!”