Namık Kemal Zeybek ne yapar? Ne yapmalı?

Namık Kemal Zeybek'in genel başkanlığı üzerine söz söylemeden önce DP'yi ele almak istiyorum biraz. Demokrat Parti'nin son dönem en büyük handikapı ilkelerini oturtamayışı, nerde niçin durduğunu anlatamayışı oldu.

Tansu Çiller'den sonra D(Y)P sırasıyla Mehmet Ağar, Süleyman Soylu, Hüsamettin Cindoruk ve Namık Kemal Zeybek ile şansını denedi. Bu isimleri irdelediğimizde, Ağar'ın polis kökenli, milliyetçi demokrat; Soylu'nun liberal demokrat, Cindoruk'un ise Cumhuriyetçi demokrat olduğunu görüyoruz. Bu 3 ismin, başörtüsü yasağı, 367, Kürt sorunu, temel hak ve özgürlükler, PKK, Ergenekon, 12 Eylül referandumu gibi kimi konulardaki duruşu birbirinden tamamen farklıydı.

Bir parti ki ideolojisini oturtamamış, resmi söylemle arasındaki mesafeyi bir azaltıp bir artıran görüntü çizmiş, o partinin başarılı olması zaten düşünülemezdi.

Süleyman Soylu, olanaksızlıklara rağmen Mart 2009 yerel seçimlerinde partiye %4 oy kazandırmıştı. Karşılığında ise bu parti, onu ihraç etmeyi reva gördü. Bugün ise partinin oyu %2'lerde seyrediyor. Aydın Menderes'in DP ile ilgili söylemleri herkesin kulağına küpe olmalıdır. DP siyaseten büyük yanlışlar yapmıştır.

Şimdi milliyetçi muhafazakar kimliğiyle tanınan bir ismi genel başkan yapıyor DP. Bu kulvarda bir sürü parti varken bir yenisi daha şans arıyor.

Namık Kemal Zeybek'in işi çok zor. Sayın Zeybek, ağzı laf yapan, kültürlü, deneyimli, geniş kesimlerin sempatisini ve sevgisini kazanabilecek bir kişi olabilir. Lakin bunlar yetmiyor. Milliyetçi muhafazakarlık toplumun talebinde yerini bulan bir ideoloji olmaktan çıktı. Sorularımızı soralım:

Zeybek, çağı yakalayabilecek mi? Partisine bir kimlik verebilecek mi? Adına yakışmayan bir şekilde ihraç mekanizmalarını çalıştırıp apar topar partiden uzaklaştırdıkları Süleyman Soylu'ya kapılarını açabilecek mi? Eski yönetimin "Sırtında bagajı var" diye kırdıkları eski genel başkanları Tansu Çiller'in gönlünü alabilecek mi? ANAP'lıları bünyesinde tutabilecek mi? İnternetle haşır neşir, demokrat söylemlere, açılımlara aç geniş kesimlerin feryatlarına merhem, taleplerine dinleyici, sorunlarına çözücü olabilecek mi? Ülkeyi ayrıştıranlara karşı bir Mevlana ruhuyla hareket edebilecek mi? Avrupa Birliği'ne karşıyım, İran'a karşıyım, İsrail'e karşıyım, ona karşıyım, buna karşıyım diyerek şimdiden kendine düşmanlar mı yaratacak yoksa iç politikada da dış politikada da aklın, mantığın yolunu izleyebilecek mi?

Ve bize gönül rahatlığıyla "Hadi bir kere daha şu kıratın yemini iyi verelim, suyunu iyi verelim" dedirtebilecek mi?

Önümüzde 5 ay var, göreceğiz.

Bir dip not ekleyelim: Kamuoyunda dillendirilen HEPAR, SP, HAS, Yurt, DSP, Mümtaz Soysal, BBP gibi partilerle ittifak yapıp meclise girmek bir işe yaramaz. Siyasette matematiksel kurallar işlemez. 2+2 = 4 değildir. Kamuyounu ayaklandıracak zihniyet değişimi gereklidir. Kamuoyunun net söylemlere ihtiyacı var, siyasi aşureye değil. Sayın Zeybek'e ilk uyarımız bu olsun.