Namus düşkünlüğü

Kadınlar..
Kadınlarımız..
Genç kızlarımız..
Bakire kızlarımız..
Kötü kadınlarımız..
Ev hanımlarımız..
Bayanlarımız..
Bu kadar kolay mı ayırmak kadını kadınlığından?
Sen kötüsün o iyi..
Sen hanım hanımcıksın sen cazgır.
Sen ev hanımısın..
Sen bakiresin..
Sen değilsin! Ah kötü kadın seni!
Bakirelik bir kimlik ya da sıfat değildir..
Bakirelik bir seçimdir..
Bakire olmak ya da olmamak bir istektir..
Öyle olmalıdır..
Ama nerde?..
Namus nedir?
Neden vardır?
Bakirelik neden namustur?
Bakirelik neyi değiştirir?

Erkekler..
Erkeklerimiz..
Delikanlılarımız..
Namus düşkünü babalarımız..
Namus düşkünü abilerimiz..
Yeni terleyen bıyıklarıyla namus düşkünü evlatlarımız..
Erkeklerimiz ki deneyimsizliklerinden utanan..
Delikanlılarımız ki ballandıra ballandıra, dillerinden düşmeden anlatan maceralarını..
Oğullarımız ki ellerinden tutulup, ilk tecrübeye götürülen..
Bir de bu çocuklar namus düşkünü,
Bakire takıntılı olmuyor mu?!..
Bir de bu babalar kızlarının kırıttıklarını söyleyip dövmüyorlar mı kızlarımızı?!..
Bir de kızlarımız onlar tarafından namus vaazına tutulmuyorlar mı?

Aslında söyleyecek çok şey var da,
Yine de söylenecek söz bulunamıyor..

Suç olan ne?
Bakire olmamak mı?
Çocukları hala bu kafada yetiştirmek mi?
Suç kimde?
Bakire olmayan kızlarımızda mı?
Onları kızlığından çıkaranlarda mı?
Suç nerde?
Namus nerde?
Eteğin altında mı?
Kafalarda mı?