Nar'a mektup -I-

Selam Nar,

Bugün seninle internet denen gayet elektronik ortamlarda, bir o yana bir bu yana yorum yazacağız derken birşeyin farkına vardım. Yorumlara yetişemez oldum. İletişimin hızı parmaklarımı solladı anlayacağın. Sen bilmezsin daha çok gençsin, yıllar önce iletişim böyle değildi. Eğer başka bir şehirdeki bir akraban ile telefonla görüşmek istersen, yaşadığın kentin postanesini arardın önce. Ahizenin diğer ucundaki bed kadın sesi ''santral'' derdi. Sen de nereyle görüşmek istediğini söylerdin. Kadın aynı bed sesle, gayet ifadesiz ve vurgusuz cümlelerle görüşemnin normal mi, acele mi, yıldırım mı olacağını sorardı. Cevabın ücret tarifesini direk olarak etkilerdi. Sende nasıl istiyorsan onu söylerdin. Farzet ki ''acele'' dedin, şansın varsa aynı gün bağlanırdı telefonun. Yok ''normal'' dediysen eğer, ertesi günü beklemek zorunda kalabilirdin. Yoğun bir zırıltılı, pıtırtılı ve hışırtılı sesin arasında, ''Anneannecim nasılsın?'' demek için üç gün beklediğimizi biliriz biz. Sen daha çok gençsin, bilmezsin.
Şimdi öyle mi kuzum ya? Ya nasıl peki? İşte böyle:
slm, mrb, nbr (sılım, mırıbı, nıbır...) :) D :P gibi argünamlar içerisinde iletişimleşip duruyoruz. Bir de tutturmuşuz ''toplum iletişim bozukluğu yüzünden böyle'' diye şikayet ediyoruz. Peh! Şükredin halinize ki mesajlarınızın arasına hışırtılı, pıtırtılı parazitler girmiyor. İletişim kopuk falan değil enlayacağın. Gayet gelişmiş bir ağ bağlantısı ile bağlanmışız birbirimize.Koparabilene aşk olsun..

Not tarifesi: Diyelim ki ''yıldırım'' dediniz. Santral memuresi hanım kızımız bütün işini bırakır, sizin telefonunuzu bağlamakla uğraşırdı. Eğer ''acele'' dediyseniz, adınızı ve numaranızı yazdığı not kağıdını diğer ''acele'' istekli not kağıtlarının altına koyardı. Ki paranız yeterli değil, pinti bir telefon abonesisiniz, o halde ''normal'' derdiniz ve sizin not kağıdınız diğerlerinin en altına girerdi. Sıranız ne zaman gelirse o zaman bağlanırdınız sevdiğinizin sesine. Ama öyle bir bağlanırdınız ki asla koparamazdı sizi ondan kimse.