Nar ve Çiçeği

Narçiçeği adlı rumuz ilgimi çekmiş, bana 8-10 yaşlarındaki çocukluk dönemlerimi anımsatmıştır hep. İlk Okula gidiyordum. Okul bahçemizin hemen yanında pazar kurulurdu. Teneffüslerde oynaşarak arkadaşlarla pazara gider tezgahların üzerinde adeta bolluk teşhir edilircesine sergilenmiş rengarenk sebze ve meyve çeşitlerinin arasında, şu an hatırladığım kadarıyle en ilgimi çeken kırmızı toplar olurdu.

Param olduğunda illa bir tane satın almak gelirdi içimden. Severek yediğim, damağımda o yıllardan kalan tadını hala unutmadığım o narları görmeyeli çook uzun yıllar oldu. Benim için o narlar bir efsane olmuştur adeta.

Benim kaldığım şehir marketlerinde ilk (!) defa geçen sene gözüme ilişti. Küçük bir sandık içersinde sadece 8-10 tane. Burada pek tanınan bir meyve değildir. Pek satın alan olmadığı için az getiriliyor. Onlarında zamanla kurumuşkabuklu ve soluk renge bürünmüş olduklarını görünce satın almak gelmiyor içimden.

Olağanüstü yararlı bir meyve. Sağlık iksiri adeta. Ucuzlatılınca tanesi 1,99 - 1,50 cent' den 0,99 cent'e düşüyor. Demek istediğim; yıllar sonra sevdiğim o çocukluk anımı ve narı bana anımsatan hep o "narçiçeği" rumuzu olmuştur blogkürede.

Rumuzunu neden narçiçeği koymuştur diye hep düşünmüşümdür. Narçiçeğinin görselliğini seviyor olabilir ama sevmenin daha birçok nedeni olmalıdır belki kendisiyle özdeştiriyor olabilir, rengi, belki şifa veren manevi bir özelliği olmalıdır falan diye düşünürdüm.

Bu merakımı gidermek ve de hiç görmediğim nar çiçeğini resimlerde de olsa görüp tanımak için googlede araştırmıştım o zamanlar.

Kitabı ile alakalı yazdığı bloğa kutlama mesajı göndermiştim. Kitap çıkarmış olmanın sevinci ve dinamiğini, konuşma ve yazılarında pek fark edemeyişimi mütevazı kişiliği ile bağlantı kurmuştum.

Bunun dışında blogkürede kendisiyle herhangi bir kontağımız olmamıştır. Daha önceleri sayfasında "hakkımda" bölümünde rahatsız olduğunu üzülerek okumuştum ve narçiçeği rumuzuda bu yüzden daha bir ilgimi çeker olmuştu.

TRT 1 radyosunda "Bu Dünyadan Sen de Geçtin adlı" kitabının tanıtımı ile alakalı röportajda sesini duymuştum. Güç ve iradesi sayesinde hastalığı yenmiş olduğunu düşünüyordum.

Maalesef yenik düştü! Fakat arzu ettiği üzere  kendini sürekli anımsatacak; yüreklerde yaşatacak bir eser bırakmış olmanın huzuru ile, bu fani dünyaya elveda dediğine inanıyorum.

Huzur içinde nur içinde yat ! sevgili Blogdaş-sevgili NARÇİÇEĞİ.

Değerli eşine, çocuklarına, yakınlarına ve Milliyet Blogküre mensuplarına en derin duygularımla başsağlığı ve sabırlar diliyorum.

Mine

26.01.2010

Blog sayfası: blog.milliyet.com.tr/narcicegi/Blogger/