Nar yemeyi tavuktan öğrendik

Sofra bezi yere serildiğinde kumanda elimde yine zapingle meyle meşgul olduğum anlardandı. Gözün biri oda kapısında, diğeri gezindiğim kanallarda iken kapıdan tepsi içinde iri kıyım kıpkırmızı narlar geldi.

Gelen nar olduğuna göre kumandayla hemen oturup bezin altına zula lama yapmam gerekliydi.

Öyle de yaptım.

Ev ahalisi sofra bezini önlerine çekip tepsi etrafına üşüştüler.

Daha narların kafaları kesilirken, tepsiye akan sularının bir kısmı çoktan sofra bezini kırmızı benekli hale getirmişti.

Kimi avuçlarına taneleri biriktiriyor, kimi eşelek kısmını bütün olarak götürüyor nardan nasipleniyordu.

Görünen köy ise tanelerin tepside eşeleklerle boy ölçüşür gibi olmasıydı.

Kumanda hakimi ve gözünün biri kanallarda olan zatım en çok tane düşürendi.

Narın lezzeti sayesinde olacak ki kumanda hakimiyeti yüzünden laf yemediğim anlardan bir andı.

İçten sevinçliydim. 

Kapı zili çaldı.

Kumandam yerinde rahatına bakarken ellerimi yıkayıp kapıyı açtım.

Yan komşu hacı Ali ağabey ve hacı hanımı nar konmuş poşetle selamlayarak içeri girdiler.

Elleri narlı olanlar sofradan kalkmak isteseler de hacı izin vermedi.

Misafirlerde sofra harem selamlığına uyarak oturdular.

Umduklarını bilmem ama buldukları getirdiklerinin aynısındandı.

Kanal ise çoktan değişmişti.

Zulada yel esiyordu.

Hacılar sofraya oturunca “az sonralı program” terki diyar eyledi.

Sefa gelen onun kadar sıkıcı “etme bulursun” dizisiydi.

Yalnız hacı; sefa gelenden çok tepside boy ölçülene dikkat kesilmiş olacak ki “ Yahu hiç tavukların nasıl nar yediğine bakmadınız mı? “

Tavuğa bakan olmuş muydu bilmem ama hepimiz merakı artmış gözlerle hacıya bakıyorduk.

Sözünü tamamladı “tavuklar taneyi dökmeden yiyorlar bizzat müşahide ettim.”