Narin yokuş

"Bütün kadınlar uyanık, bir sen uyuyorsun Asuman" dedi
Anlamadım..
Temizlemekle meşgulken içimi,
Uslu uslu haberini bekledim..

"Ben senin acı'ndan uzak durayım Asuman" dedi.
Gitti!
Karnımdan bebeklerimi çalarak..
İnanmadım..

Başkalarının nefesinde koynuma girmeye çalıştı.
Söylediği zaman değil,
nefesini kokladığımda gördüm..
"Korkuyorum Asuman" dedi
"Ölmekten korkuyorum, birisini öldürmekten korkuyorum,
Yokum ben" dedi..

Hayat yine O'nu dinlemedi..

Sinemde iyileşeceğini,
bacakaramdan doğacağını,
gözlerimde asılacağını,
ama son kezi kucağımda uyanmak istediğini..
Hayat yine O'na öğretecekti..
...
Narin bir yokuştaydı Asuman..
Düzgün adım yürümezse,
tüm o nefeslerin saçını-başını yolacak,
Hayatı alaşağı edecekti..
"Derin derin uysal adım" diye telkinledi kendini Asuman..
bu kaçıncı aldatılışıydı..