Narsisizm

Günlük hayatta yaşadığımız olaylar, olaylar karşısındaki farklı tepkiler ve tepkilerin nedenlerini, niçinler ini sorgularken, bazen yakın çevrem de bulunan insanların, davranışları altındaki mantığı çözmek gibi bir merakım oluşur. Bu yüzden bir dönem Doğan Cüceloğlu, Engin Geçtan, Üstün Dökmen gibi yazarların kitaplarına takılmıştım. İlgimi çeken normal dışı davranışları irdeleyip kendimce analizini yaparak nasıl bir kişilik bozukluğu olduğuna dair gözlemler oluşturmuştum. Bunca izlenimlerim arasında özellikle ikili ilişkilerde en çok dikkatimi çeken ve yaygın olarak gözlemlediğim kişilik bozukluğu ise narsisizm!

Narsisizm kelimesinin nereden geldiği konusunda sadece kendini beğenenler için anlatılan bilindik mitolojik bir öykü hatırlıyorum!
Narkisos, çok yakısıklı bir delikanlı imis vakti zamanında. Ama o kimseye yüz vermez etrafindaki kizlar aşkından yanıp yıkılır, perisan olurlarmış. Bu perisanlık hali diger mitolojik tanriların dikkatini çekmis ve cezalandırılmasını gerektiren bir durum olmus. ''Kendine aşık'' edilecekmiş! Bir gün bir suyun basında su içerken kendini görmüs. hayran olmus sudaki yansımasına….bırakamamış sudaki hayalini, suyun kenarında erimiş gitmiş. Eriyip gittiği yerde nergis çiçekleri açmış. ve kendini sevenlere hatta kendinden başkasını gözü bile görmeyenlere bu öyküye atfen ''narsist'' denir olmuş.

Son yıllarda toplumumuz genel yapı itibariyle, özellikle metropoliten merkezlerde kent yaşamının sağladığı özgür yaşam biçimi, eğitim düzeyi yada ekonomik imkanlarında verdiği rahatlık belki de ikili ilişkiler, daha yüzeysel ve değer yargılarından uzak normlarda izlenmeye başladı. Geçen yıl “Çağan Irmak’ın prodüksiyonunu yaptığı Issız Adam filminde de konu olan, gittikçe sayıları artan ve bağlanma fobisi olarak adlandırılan bu tutum özellikle erkekler de narsisizm duygusunu daha çok ön plana çıkardı sanki.

İnsan biraz narsist olmalı tabi de! ancak , bunun da bir yolu yordamı, bir sınırı olmalı, küçük dağları yaratma iddiasında olunmamalıdır . Bence insanın kendini sevmesi özgüveninin olması kendiyle barışık olması adına güzel bir durum elbette! ama karşısındakilere kendini kötü hissettirecek seviyede empati kuramamanın da normal bir eylem olmadığı kesin!