Nasıl bir din adamı?

Finlandiya’nın kurucu babalarından Snelman nerede memurların, doktorların, tüccarların büyük toplantısı olduğunu haber alsa oraya koşar ve; milleti unutmayınız, siz hepiniz halkın içinden çıktınız. Şimdi ne yapıyorsunuz? Aydın olmayan kardeşlerinizden mi kaçıyorsunuz? Halk kitlesini uyandırmak ve yüksek kültür seviyesine taşımak için neler yapıyorsunuz derdi.

Papazlara da, halkın gerçek koruyucusu olun. Sizin göreviniz sadece dini fitnelerin doğru uygulanmasını sağlamak değildir. Peygamberler, öncelikle halka temiz, iyi ve adil bir yaşam öğretiyorlardı. İnsanlardaki vicdan duygusunu uyandırıyorlardı. Nasıl iyilik yapabileceklerini öğretiyorlardı. ‘Siz de sanki İsa peygamber Suomi’ye gelmiş gibi konuşun. Üzerinizdeki ölü toprağını temizleyin ve hala bu gerçeği anlamayı öğretin. Yaşlılarda, gençlerde, çocuklarda ve yetişkinlerde canlı iradeyi uyandırın.’ Diyordu.

Halk kabadır, halk şiddet doludur, halk yalancıdır. Halk eziktir, halk hiç kimseyi ve hiçbir şeyi umursamıyor. Halk kimseye güvenmiyor. Her şeye ve herkese şüpheyle bakıyor. Bu dinin yeri nerde? Burada din olabilir mi?

İnsanın insanlarla, dünyayla, tarlada ki her otla bağlılık duygusu olmalı. Eğer böyle bir bağ yok ise ne devlet, ne toplum, ne aile ve hatta insan bile olamaz. Kitlelerin dine olan ilgisizliği halkın tehlikeli hastalığı haline gelebilir. Tanrısızlık, halkta olan bütün kutsal şeylerin ölümüdür. Tanrı halkın kalbinde ölüyor. Bu ölümden daha korkunç ne olabilir?

Kendinizi suçlayın, kendinizi iyileştirin. Halkı nasıl eğiteceğinizi öğrenin. Gönüllerde tanrı olmadan halk kurtarılamaz. Halkı kurtarın. Onu tanrıya verin. Eskimiş, inanç formüllerinin değil, canlı tanrı duygularını verin halka. Halkı ayağa kaldır. Halkı geliştir.

Yıllar önce aydın din adamlarının rolünü böyle anlatıyor Snelman. Peki bizdeki din adamları ne alemde? Her şeyi sorguladığımız, konuştuğumuz, tartışılmayacak hiçbir konunun kalmadığı ülkemizde bu konu hakkında konuşmak galiba günah olarak kabul ediliyor. Din adamının da aydınımı olurmuş canım sözlerini duyar gibiyim kimi seslerden. Bazıları din adamı olarak yetişen gençleri arka bahçe olarak gördüğünden beri sanki o gençler başka dünyanın gençleriymiş gibi bir algı topluma yayıldı gibi geliyor bana.

Eleştirmeyelim tamam ama peki yüzbini aşkın kadrolu imamın olduğu ülkemizde imamlar halka ne veriyorlar? Ne kadar örnek olabiliyorlar topluma? Birkaç istisna dışında halkın gelişimi için nasıl bir çalışma yapıyorlar? Ne katıyorlar topluma? Sahtekarlığın, yalanın , dolanın bu kadar kol gezdiği ülkemizde iyilik, güzellik, doğruluk ve adalet adına, haksızlıklara karşı çıkmak adına, ne yapabiliyorlar? Zenginin değil haklının ve ezilenin yanında olmak adına ne yapabiliyorlar? Dernekleri zenginleşme aracı olarak kullananların hangisinin karşısında durabiliyorlar? Hangi din adamı haksızlıkların karşısında ses çıkarıyor ki başkalarına da haksızlıkların karşısında ses çıkarmayı öğütleyebilsin? Ne yazık ki yaşadığımız haksızlıklar karşısında ses çıkaranlar ya görülmüyor ya da medyada karalama, aşağılama, söyledikleri ciddiye alınmaz uçmuş adamlar pozisyonuna sokuluyorlar. Ne yazık ki medyanın yanında bunu yapanlarda gene ülkemizin tanıdık din adamları.

Aydın din adamları bir toplumun gelişmesindeki en önemli unsurlardan biridir. Ama asıl olan aydın ve cesur, kimsenin adamı olmayan din adamları yetiştirebilmek ve onların toplumun elinden tutmasını istemektir...