Nasıl kilo verdim? İnanın mucize değil!

Üç ayda on iki kilo. Ayda dört, haftada birer kilo yani. Bu işin uzmanlarına, ilmini tahsil etmişlerine göre en ideal, performans sonucu, bu durum. Ağustos sonlarına doğru başladığım diyet-spor programım neticesinde, bugün itibarıyla tam on iki fazla kilomdan kurtulmuş durumdayım.

Bu sene ki üç haftalık uzun tatilim dönüşünde, hayatım boyunca ulaştığım en yüksek kilo seviyemdeydim. Bir metre seksen santimin üzerindeki boyum dahi artık fazla kilolarımı saklayamaz duruma gelmişti. İşbaşı yaptığım pazartesi günü sabahı çıktığım tartının gösterdiği rakamı okuduğumda gözlerime inanamadım. Ve o anda zayıflamaya karar verdim.

Şu diyeti, bu reçetesi, bilmem ne mucizevi formülü falan gibi hikayelerden medet ummak yerine, temel tıbbi doğruları baz alarak kendi kendime bir diyet ve egzersiz programı oluşturdum. Ve bu planladıklarım da öyle, hayatta en olmadık şeyler değildi kesinlikle.

Her türlü beyaz unlu, aşırı tuzlu, şekerli, zeytinyağı dışındaki yağlarla yapılmış ya da kızartılmış yağlı yiyeceklerden, alkollü ve gazlı içeceklerden uzak duracaktım. Tükettiğim tüm ürünlerin yağsız ya da az yağlı, tuzsuz ya da az tuzlu olmasına dikkat ettim. Özellikle şıralı-unlu tatlılar olmak üzere neredeyse hiç tatlı yemedim. Yediğim zamanlarda da nefsimi köreltmek adına yarım porsiyonu geçmedim.

Sabah kahvaltılarım, bir bardak yağsız sütle yediğim tam tahıl gevreği idi. Piyasada pek çok marka ve ürün mevcut. Benim tercihim, Nestfit adlı ürünün meyve parçacıklı olanı oldu. Özellikle içindeki kuru üzüm ve egzotik meyve parçaları hem lezzetli hem de enerji verici idi.

Öğle yemeklerim iş ortamlarında yendiği için her zaman istediğim tarzda olmadı doğal olarak. Ama yine de zararlı ve kilo aldırıcı yiyecek ve içecekler çıktığında mönülerde, ya hiç yememeyi ya da çok az tüketmeyi tercih ettim.

Akşam yemeklerimde ise ızgarada ya da yağsız tavada pişirilmiş tavuk göğsünden kendi dizayn ettiğim müthiş lezzetli diyet yemeklerini veyahut ızgara balık, salata ya da zeytinyağlıları tercih ettim.

Öğün aralarında bir tane elma ya da diyet bisküvi, kızarmış çıtır ekmek, birkaç çiğ badem, çiğ fındık ya da ceviz gibi gıdalardan istifade ettim. Bol meyve ve bol sudan hiçbir zaman vazgeçmedim.

Ve egzersiz. Haftada en az üç-dört kere tempolu yürüyüş ve koşu. Bu programın ardına ilave ettiğim mekik ve esneme-gevşeme hareketleri. Kısa süreli bir yoga-meditasyon seansı.

Her sabah tartıldım. Tartıyla ve aynayla dost oldum. Ve haftalık birer kilo hedefimden sapmamaya çalıştım. Dijital hassas tartımın gösterdiği, verilmiş yüzer gramlarımdan dahi mutlu oldum. Çok iyi performans gösterdiğim dönemlerimde, en çok sevdiğim yiyeceklerle kendimi ödüllendirdim.

Hedeflediğim kiloma ulaşmak için vermem gereken yaklaşık yedi kilom daha var. Ve daha da önemlisi bu biyolojik ritmimi koruyup, normal standardım haline getirebilmem tabi ki.

İşte böyle efendim. En başta, başlıkta da belirttiğim gibi bu bir mucize değil. Amerika’yı yeniden keşfetmek ise hiç değil. Sadece bir miktar irade ve temel bilimsel gerçekleri kabulleniş. Gerisi, inanınız ki size kalmış.

@Geçen sene bugün "Funda Şenol Cantek": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=14443

@Geçen sene bugün "Sen Olmasaydın Diğerleri Olmazdı: Karabiber": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=14470