Nasılsa anlamaz diye çocuklara mantıksız davranmak işkence sayılmalı

İşkence etmiyor ama çocuk için aslında bu da bir işkence. Güya seviyor; ikide bir saçını çekiyor, kafasını okşuyor, yalandan tekme atıyor ürkütüyor, havaya kaldırıp indiriyor, bir şeyi verecekmiş gibi yapıp geri çekiyor…

Siz bile çocuğunuzla ya da torununuzla o her kimse amcası abisi oynuyor sanıyorsunuz ki bazen kendiniz de yapıyorsunuz.

Özellikle uslu çocuklara yapılıyor bu. Zavallı yavrucak o kadar tatlı ki rahatsızlığını belli etmiyor. Bunlardan kim rahatsız olmaz ya! Dondurma almış, verecek, geri çekiyor, tekrar uzatıyor çekiyor… Oynuyor güya! Çocuk senin ya da başkasının, değerli bir varlık; oyuncağın değil.

Çocuk yetiştirme uzmanlarının ben bu konuya hiç değindiklerini görmedim; çünkü onların adı Kerim Korkut değil!

Bu, bana göre işkence ve yapanlar da(annesi, babası bile olsa) suçlu…

Küfretseniz bile anlamıyor değil mi, e küfredin o zaman! Hayır, efendim, hayır; çocukların yetiştirilmesi mutlaka uzman bir ekibin kontrolünde olmalı.

Yanaklarını sıkıyor ya, çocuğun canı acıyor. Isırıyor, köpek misin sen!

Hele ağlasın bir şey olmaz diyenlere sinir oluyorum; bir rahatsızlığı bir sorunu var ki ağlıyor. Tamam anlıyorum, çocuk her şeye ağlar; ama nedense ihtiyaçları giderilen, iyi bakılan bebekler pek ağlamıyorlar.

Büyüklere yapamadığınız her şey ile büyüklere yaptığınız ve küçüklere uygun olmayan bazı şeyleri çocuklara yapamazsınız.

Nasılsa anlamaz diye çocuğa kendi yemediğiniz şeyi yedirmeye çalışmanız örneğin… Çocuk bu nasılsa anlamaz, ona istediğinizi yapabilirsiniz. Onun için diyorum bu tür insanları çocuklarınıza asla yaklaştırmayın, yakını bile olsa. Burada yazdığımız şeyleri yapan çocuğun anne babası dahi olsa o çocuğu o anne babadan alırım. Çocuklar toplumun ortak değeridir ve toplum için en kıymetli varlıklardır.