- Kategori
- Şiir
Nasip...
alıntı...
Kırkını çıkarmadan
Ben okudum düşlerimin
Sağ kulağına ezan
Sol kulağına kamet…
Ve üç defa fısıldadım adını
Nasip…
Nasip…
Nasip…
Geceydi
Kondu bir rüyadan ayar gibi
İmarsız
Yıkıldı dünyam başıma…
Ne çok isterdim oysa
Top oynarken kırdığım kolumun
Acısını olsun kurtarmayı…
Üç defa fısıldadı adını bana
Nasip …
Nasip…
Nasip…
Kara
Basan mukavemetsiz ayaklarıma ağır geliyordu
Mesaiye kalan annemin
Çelimsiz omuzlarıma yüklediği
Hayat…
Benim küçük kol çantam vardı
Sadece bez bebeğim sığıyordu içine
Tığla işli dudağı sökük
Sarkarak…
Üç defa fısıldadı adını bana
Nasip…
Nasip…
Nasip…
Dönme
Dolabın tel kapaklarına çarpar
İçinde üç renk tabak…
Mardin' e dayadım gözlerimi
Işıl ışıl…
Babamı özlüyorum
Başımı yorganın altına gömüp
Çocuk kaygılarmla
Sessizce ağlayarak…
Üç defa fısıldadı adını bana
Nasip…
Nasip…
Nasip…
Büyü
Yorum katmaktı hayata
Yordum...
Yordum…
Yordum……
Kanayan dizlerim boyunca…
Üç defa fısıldadı adını bana
Nasip…
Nasip…
Nasip…