Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

19 Eylül '09

 
Kategori
Edebiyat
 

Nazım: Uzandım Gökyüzüne Doğru Tuttum Maviliği.

Nazım: Uzandım Gökyüzüne Doğru Tuttum Maviliği.
 

Nazım Hikmet


Nasıl anlatılır o edebiyatın, şiir tarihinin büyük devi.Nasıl başlanır söze ?
Gözlerindeki aydınlık, yüreğindeki aydınlıkla mı ? Yoksa yukarıya bakan başının gördüğü o muhteşem mavilikteki gökyüzünün kusursuzluğuyla mı ?
Şair gibi yazmak, düzgün yazmak gerekir onu kelimelerle anlatabilmek için.Korkumda o ya! Dünyanın en büyük şairini , anlatamamak.
Bana cesaret verense o bakışları aslında. Yazmak için heyecanlanmam da ondandır.
Yaşamaya dair en güzel şiirleri o yazmıştır. Büyük yüreğiyle, içimize işleyen, bizi kendimize getiren anlatımıyla.Yaşamayı bilir o da! Not almıştır yaşama dair ümitlerini, sevgilerini, yargılarını işlemiştir içine. Yaşamın ne kadar güzel olduğunu bilse de kolları bağlı sırtı duvarda insanlar için ölebilecek cesareti barındırır yüreğinde.Aynı yürekte sevdiği kadınlar vardır.Bir umut beklediği, yüreğine hapsetmediği, yüreğiyle beraber duvarların arkasına ulaşan kadınlar. Onlar hep vardırlar.
O içeri düştüğünden beri , ikincisi başlamıştır savaşın. Ölür çocuklar, ölür insanlık, ölür umutlar…
Gelecektir onun kafasını kaldırıp baktığı.Ana rahmindeki çocukların geleceğini düşünür şiirlerinde.
O içeri düştüğünden beri o çocuklar on yılı bitirmişlerdir ömürlerinde.
Büyük bir özlem, büyük bir umut, büyük bir kavga, büyük bir sevda barındırır o yüreğinde.

Çocuklar ölebilir yarın,
hem de ne sıtmadan ne kuşpalazından
düşerek te değil kuyulara filân;
çocuklar ölebilir yarın,
çocuklar sakallı askerler gibi ölebilir yarın,
çocuklar ölebilir yarın atom bulutlarının ışığında,
ne bir santim kemik, ne bir damla kan,
çocuklar ölebilir yarın atom bulutlarının ışığında
arkalarında bir avuç kül bile değil
arkalarında gölgelerinden başka bir şey bırakmadan.


Çocuklardır umudu, yarınları… Dünya yarın onlarındır.Aşklarıyla, umutlarıyla, o ufacık elleri kadar ufacık yürekleriyle yarın çocuklarındır.
“Sakallı askerler gibi ölebilir yarın çocuklar” der Nazım, geleceğimiz ölebilir yarın.
Nazım,
Geleceğin kaygısına düşmüş kavga ediyor,
Nazım,
Aşklarıyla, gözleriyle, dizeleriyle büyüyor…
Ne vakit hissetsem şiirini yüreğimde, baksam mavi gözlerine, umutlandığım.Her duyguyu içinde barındıran, geleceğe kavgayla koşan, zamanın bizden alıp götüremediği mavi gözlü devi düşündüğüm anda, kaybolmaya yüz tutmuş ne kadar umudum varsa yeşeriyor yüreğimde…
Ve ne zaman düşünsem 3 Haziran 63’ü gözlerim mavileşiyor, uzuyor boyum
İşte ben o zaman sevdaya düşen bir çocuğum.
O vakit sevdası, gelecek olan, insanlık olan bir atlet oluyorum kendi parkurumda.
Nazım desem ne vakit yankılanıyor sesim, sesimden çıkan nefesim özgürlük oluyor, yırtıyor bedenimden umutsuzluğu.

Biliyordum, yaşına bile gelmeden,
gözlerinde sırça toplar yanan çocuk,
yolcu füzeleri güneşe doğru, yıldızların arasından,
balıklar gibi sessiz sedasız akıp gidecek…

 
Toplam blog
: 14
: 765
Kayıt tarihi
: 01.08.09
 
 

1989 Adana doğumluyum, Türk Dili Edebiyatı Bölümü öğrencisiyim. Edebiyatla yakından ilgiliyim ayrıca..