Ne akciğeri bu?

Birşeye karşı çıkacaklar ya, bari dayanakları akıl kârı olsa!

“ İstanbul’un akciğerleri!”

Benim gibi birine okuyorlar bu mavalı!

Koca Irak akciğersiz mi yaşıyor?

Koca Yemen!

Koca Libya!

Hepsini gördüm, bir tane ağaç yok!

Hurma ağaçları var sadece!

“Abi hurma mı vereceğiz oksijen mi şaşırdık kaldık!”

Bunlara kalsa hurma öyle der!

Sanki orada başka şey soluyorlar!

İyi ki açıp da telefonu sormuyorlar bana!

“Ahmetçiğim ya, sen bu üç ülkeyi dolaştın! Tüp götürdün mü yanında?”

“Ne tüpü Abi? Diş macunu mu?”

“Oksijen tüpü!”

“Ne yapacağım Abi tüpü ben orada? Kaynakçı değilim ki!”

“Bir tane ağaç yokmuş da orada! Dağ taş balta girmemiş taş! Oksijeni nereden alıyordun?”

“Valla neremizden aldığımı söylemem! O kadar zor şartlarda çalıştık yani!”

Sonra bilmiyorlar mı ki ağaç olan yerde yabani de çok olur?

Dün akşam beşte Fatih köprüsündeydim! Tam bir buçuk saat elli metre ilerleyemedik. Bir de önüme araba girmeye çalışmasın mı? Adama bağırdım çağırdım, yol vermedim. Bir de kadın girmeye çalıştı. Ona göz kırptım “ne oluyor” gibisinden! Neyse ki sinirim geçmişti yol verdim!

Etraf ağaçlık olsaydı yol verir miydim arkadaşlar?

Konuşuyorsunuz!

Üçüncü köprü yapılacak!

Anlamam!

İsmini de bulduk!

Sırant!

“Sırant Köprüsü!”

İstemeyen geçmesin!