Ne bilmek isterdin ey insan...

Ne bilmek isterdin ey insan sayfamda kalan cümlelerimin olduğunu mu
Hayatı biraz ciddiye alıpta neler neler düşünebildiğimimi
NE bilmek isterdin ey insan eski kafalı insanları düzeltmek istediğimimi
Nefreti kötülüğü bir tarafa atıpta hayattan mucize beklediğimimi

Ne bilmek isterdin ey insan doğruyla karşılaşmak istediğimimi
Küçük ve saf kalbimde doğruya ve güzele yer ayırdığımımı
Ne bilmek isterdin ey insan kalbimin paramparça edilmemesinimi
İncinmesinden korktuğum kalbimi henüz doğru birine veremediğimimi

Ne bilmek isterdin ey insan bağırmama rağmen sesimi kimsenin duymadığını mı
Ruhumdan gelen sese kimsenin dönüp bakmadığınımı
Ne bilmek isterdin ey insan kalabalıktan sıkılıp yalnızlığı seçtiğimimi
Hayal ürünleride sayılsa umutlarımı tek tek yitirdiğimimi

Ne bilmek isterdin ey insan insanlara faydalı biri olamadığımımı
Onlara yararlı işler yapıp dertlerinden kurtaramadığımımı
NE bilmek isterdin ey insan zalimi iyiyi ayırt edemediğimimi
İyi olanı bilemeyip zalime boyun eğdiğimimi

Ne bilmek isterdin ey insan tuzağa düşmemi beklediklerinimi
Tedbirli olmasam kurt kapanına sürüklenebileceğimimi
Ne bilmek isterdin ey insan sevgisini alamadığım birinin olduğunumu
Gerçeğin ve sevginin ta kendisi olmasına rağmen sevgisini alamadığımımı

Ne bilmek isterdin ey insan böyle olmasına rağmen hala yaşadığımımı?
Söyleyeyim o zaman insan! Daha öğrenmem gereken güzellikler var, daha yaşamam gereken güzellikler var çünkü...

Peki sen ne öğrendin insan ?

Şiir -Edibe Toğaç...