Ne Çare

Yetim yollar hasretliği bağlarken,
Kal desem de kalamazsın ne çare.
Kıraç bağrım,susuzluktan yanarken,
Bulut olup yağamazsın ne çare.

Ne bir serin rüzgâr,ıssız dağımda,
Ne bir yeşil yaprak bahar çağımda,
Dal dal meyve olsa ömür bağımda,
El uzatıp alamazsın ne çare.

Gönlümde timsalin ey ulu Şan’ın!
Bir fani nurusun koca cihanın,
Benim gibi yitik bir perişanın,
Ol desemde olamazsın ne çare.