Ne Düşünüyorum, Ne Düşlüyorum, Bilmiyorum

Bekle! olan tek şey bu. Sadece beklemek, olacak olana gebe olmak. Beklenmeyeni beklemek. Dolayısıyla beklenmeyenin nereden geleceğini kestiremediğinde herşeyi dikkate alırsın. Dikkatin yoğunlaşır herşeye. Herşeye yoğunlaşan dikkatin aslında hiçliğe odaklanır. Yani boşluğa odaklanırsın.

 

Burada ve şimdide aldığın nefesi yavaşça fark ederek enerji yüklenmiş bir şekilde içine çekmek ve vermek. Bu anında beynimizdeki elektrik yükünü dengeye getirmiş olacak. Beyin sağlıklı çalışırsa herşey sağlıklı çalışır.

 

Ruhumuzda huzuru hissedecek ortamında yaratılmış olduğunu farkederiz. Belirli bir noktadan sonra kendiliğinden huzur oturacak ve bilinç heryeri aydınlatacaktır. Artık karanlıkta nasıl bir yaşam sürmemiz gerektiğini ve oraya buraya çarpmadan, acıdan kaçarak ilerlememiz gerektiği yaşam stratejilerimizin hiçbir önemi olmamaktadır.

 

Çünkü artık bilinç her noktayı aydınlattığında acıya gerek kalmaz. Tedirginlikler gider. Acı aydınlığın yokluğunda vardır. Bilinç tüm tıkanıklıkların çözümüdür. Akışkan olanın adıdır.

 

Bu bir oyun, herşey bir oyun. Bu oyunda yolda kurallar yok. Doğanın kanunu kendisiyle çelişiyor. Çelişki olan ise İnsandır!

 

Buraya kadar beklemekten bahsettik. Beklemek karmaşanın dinmesi demek. Toz bulutunun dinmesi ve ondan sonra hareketin geleceği demek.

 

Eğer ki kafalarımız karışık ise, bilmemiz gereken tek şey;  toz bulutunun içinde olmamızdır. Bu durumda çırpınmanın, düşünmenin, koşturmanın hiçbir anlamı kalmaz. Yapılacak tek şey beklemektir. Yoğun bir şekilde burada ve şimdide beklemektir.

 

Şayet, hayallere dalarsak o düşünceden bu düşünceye savruluruz. Ve toz bulutu bittiğinde ise hala gözlerimizin önünde toz perdesi olduğundan düşüncelerin etkisi yüzünden farkedemeyiz berraklığa kavuştuğumuzu!