Ne hoş seni tanımak

Ne hoş seni tanımak.
Bahar sabahı dilime dolanan tatlı bir melodi gibi.
Güzeller güzeli bir melek gelip
Ömrüme sonsuzluk bahşetmiş gibi.

Ne hoş yüzünü avuçlamak.
Ellerimin arasında bir tutam ay, bir tutam cennet…
Parmaklarımın arasında bir pâre nûr,
Ne olur hep böyle bana sadık dur.

Tebessümün; dudağının kenarından damlayan şerbet.
Yâreninin gönlünü gülüşünle mest et.
Seyrine doyum olmaz maşûk gözlerinin.
Mûbarek gönlünü gönlüme yakîn et.

Can yoldaşım, yol arkadaşım, efendim, sevdiceğim, biriciğim ve daha nice şeyim…
‘’Buyurun, cennetin yolu şu taraftan.’’ Dedirten sevaplarımın sebebi sevdiğim,
Dûalarımda zikrettiğim, ömrümü bahşettiğim,
Şiir yazdıranım, şarkı söyletenim, bahârı getirenim.

Sana meftûn yüreğim.

Huzur durağım, neşe saçanım, gönlüme dokunanım,
Ey muhabbet bağım,
Sözü gül, özü gülşen sevdalım,
Gel de sohbetine kansın ciğergâhım