Ne ka dürüstlük, adalet, o ka köfte!....

Aaaa… Yazıyorum yazıyorum, dur durak bilmiyorum bu gece!

Eteğimdeki taşları dökesim gelmiş sanırım, pek yapmam böyle şeyleri ama, yapasım gelmiş işte, ne diyeyim…

Şu itiraf.com sitesi var ya, bir dönemler pek bir merak salmıştım, hatta ilerisine geçip, müptelası olmuştum!

Bazılarında çok ağlamış, bazılarında çok gülmüştüm!

Düşünmüştüm de, empati de yapmıştım, dostlarımla da paylaşmıştım…

Sonra sonra ne oldu, nasıl oldu, el mi değiştirdi, hiç de ilgilenmediğim için bilemiyorum tabii ki oralarını ama bir acayip haller oldu!...

Öncelikle şunu söyleyeyim, vardı da ben mi yeni farkına vardım, olabilir…

Çamur atmış olmayayım!

Hani olur ya, bir şey çok cazip gelir, bir sevgili de olabilir bu, bir bluz da, sonra sonra çözdükçe şifreleri, artılardan ziyade arar artık gözlerimiz eksileri…

Ya da bıkar mıyız?

Neyse ne de… Şu itiraf sitesinde eski tadı bulamıyorum…

“Yorumcu” lar var artık, ilk başta pek de ilgi çekiciydi, yorumcu olmak isteyip de olamadığımdan mıdır bu isteksizliğim diye de inanın çok düşündüm!

Cıksss…

Etkisi hiç yok mudur, egolarından ne kadar kurtulursan kurtul, egolarımdan kurtuldum egosu kalır!...

Adını şu an anımsamıyorum ama bunu söyleyen arkadaşa sevgilerimle buradan, çok pencereler açmıştır bu söz yaşamımda, farkında bile değilken o…

Her itiraf yayınlanmıyor, itirafı yayınlansın diye insanların göbekleri çatlıyor, bu arada da itirafları çıksın diye oralara hikayeler uyduruyorlar bazıları, bazı doğru yazanlarsa hışmına uğruyor sanıyorum yorumcuların, vay uyduruk gibi geldi bu bana!...

Adı üzerinde, itiraf, yazıyor birileri, vay bu ne biçim bir durum!

Eeee… Adı üstünde itiraf…

Kız/erkek yazmış işte durumunu, gerçek anlamıyla kullanan yok mudur?

Yazmış, kendine bile zar zor ifade edebildiğini, ırzına geçilmiş örneğin, söyleyememiş ailesine bile…

Bunun yanında ille de çıksın itirafım diye düzmeceler de uyduranlar yok değil…

Yorumcular birbirleriyle cebelleşmekte, grup olanları var, bireysel takılanları…

En zoruma giden de, yorumcu olmayı hak edenlerin her bir itiraflarının yayınlanması ki, vallaha ipe sapa gelmez, laf olsun torba dolsun diye yazılmış nice itiraflara rastladım ben, yazanlar yorumcular…

Nice doğal itiraflar da, edilip gitmiştir, muhtemelen…

Ohhh… Döktüm eteğimdeki taşları, bana ne taşlar gelir artık bilemem!

Ama… Bir gerçek var ki: İnanmadıktan sonra insan adalete, farkına varmaya başlamışsa bir takım dolapların döndüğüne, inancını, ilgi ve sevgisini kaybediyor, zaman içinde bir şekilde…

Her durum için kullanılabilir bir formüldür bu!...

Gerek ikili ilişkilerde, gerek aile içinde gerekse de toplu paylaşımlarda…

Ne ka dürüstlük, adalet, o ka köfte!....

Gülgün Karaoğlu
Haziran,30/08