Ne kadar az o kadar iyi

Kadın soyunup yattı.

100 gün yürüyeceğim, sensiz yollarda olacağım, dedi adama uyumadan önce.

Ya ben, diye sordu adam, ben sensiz ne yapacağım?

İstersen sen de yürü, dedi kadın, o kadar yürünecek yol var ki, gidilecek.

Ben yanıma kedimi alacağım, sen da köpeği al; sonra, yüz gün sonra yine buluşuruz burada, belki; hele bir gidelim.

İlk kadın çıktı yola. Yüz gün gitti. Yüzlerce insanla tanıştı. İçlerinden bir ikisiyle dost oldu. Birlikte uzun uzun güldüler geçen günlere, geride kalanlara. Sonra adam çıktı yola. O hala yolda.  Bitirebilecek mi? Yol uzadıkça uzuyor onun için. Sıkılıyor. Çok insanla karşılaştı, dost olamadı. Tek gidiyor. Köpek bile...

Kadın soyunup yattı.

100 günün gücüyle kaldığı yerden devam etti hayatına. Adamdan ses yok. Yollarda yitip gitmiş olmasın. Kadının ne umurunda. Olmalı mı?

Güvercinlerden haber var; bu film mutlaka ızlenmeli. Tutar mı?

Kadının gücüne hayran kaldık. Adamın zayıflığı ise bizi şaşırttı. Kadın bitirdi. Adam yarı yolda kaldı. Kadın döndü. Adam dönemedi. Kadın kendini bulup kurtardı yollarda. Adam ise iyice kaybetti yollarda kendisini.

Film bu film, gerçek hayat çok başka!

1. Not: Tren gidiyor.  Vakti dolan iniyor, zamanı olan biniyor ve gidiyor. Tren hep gidiyor. Yolcu sayısı artıyor. Tren şişiyor. İnsan şişiyor. İlk kim patlar?

2. Not:

Basit

ayağını bastığın toprak

kayıyor

kayıklar boşalıyor

insanlar insanlara

"sırıtıyor"

sırtını dayıyorsun

duvara

duvar soğuk

üşütüp düşüyorsun yola

100 gün meselesi.

Ş.Y.

3. Not: Bu film sinema salonu bile bulamaz. Tv. neyine yetmez.