Ne olacak, bu Kıbrıs'ın hali?

Doğanın dinginliği, isyanı, küskünlüğü, umutsuzluğu, eşitlenmiş benim dinginliğimle, isyanım, küskünlüğüm ve umutsuzluğumla.

Herkes gibi olamıyorum, çünkü doğuştan gelen, bir huyum var.

Bir yerlerde okumuştum insanın, beyinsel ve duygusal ufukları, yaşadığı yerle eşdeğer olurmuş diye.  Kaygısız, HERŞEYİ BİLİR POZLARINDA, insanlar varsa etrafımda, kapatıyorum pencerelerimi.

Temiz hava ve güneşli bir günü dahi yaşamak istemiyorum, bu insanlarla...  Temiz havayı solumaktan bile vazgeçiyorum. Camların arkasından yansıyan, güneş ışığının, içerisinde danseden, toz zerreciklerini seyrediyorum.

Gün be gün çirkinleşiyor, etrafımız, dengeler sanki alt üst, fikirler karmaşık ve korku dolu. Bu günlerde konuşma yasağı getiriliyor, KIBRIS'IMIN partilerinde...  Bir soru dolaşıyor artık bu yeşil adada;

'NE OLACAK BU HALİMİZ'?

Hakikatten, ne olacak bu Kıbrıs'ın ve Kıbrıs'lıların hali? Yıllardır, köşe yazarlarımız yazıp çiziyor, bir de ben yazayım dedim. Huyum böyle, göz yumamıyorum, bazı şeylere. GÜNAYDIN diyorum, ve  bir akşam üzeri, balkonumdan çektiğim, bu, mavili, pembeli  tabloyu, maalesef, yazıma yansıtamadığım için, üzülüyorum.

Kıbrıs ve Kıbrıs'lıların, davasını destekleyenlere, SEVGİYLE KALIN diyorum...