- Kategori
- Öykü
Ne olacak bu memleketin hali
Öykü bu ya
" Şafağın ilk ışıkları çimenleri ısıtıyordu"
Çimenlerin doğmak için toprağı yarmak için güneşin ışınlarını ta damarlarında his etmek için sarf ettiği efordan dolayı çok yorgun ama başarmanın verdiği keyiftende bayılmak üzereydiler.
Mallesef bizim çimenlerin arasındaki Bebekot daha bunları düşünürken üzerinden geçen tank ile paramparça olmuştu kimse varlığını his etmediği gibi kimse öldüğünü fark etmemişti
Kimse yasını tutmadı, kimse onun için ağlamadı,
kader arkadaşı olan ve onunla aynı anda doğan ve onun kadar değil ondan çok çok fazla ömür yapan bir gencin ölümünede pek fazla kimse ağlamamıştı anne babası ve yavuklusu haricinde.
ama olsun Bebekot da kıskanmıştı onun için kimsenin ağlamayışına."
Bir ot bile niye benim ağlayanım yok diye üzülüyorsa bizim bu memlekette gencecik fakir ama mağrur insanlar için biz ağlamıyorsak , mağrur ama gurulu gençlerimiz büyüklerimiz öl dedikleri için saygısından bir şey demiyorsa, bu da büyüklere öl emri vermesi gerekmediğinin bilmesi gerekmektedir.