Ne oluyor bize?

Korkusuzca gidiliyor vatan uğruna. Ve biz vatani görevimizi yapmak için titremiyoruz. Davullarla, zurnalarla, şenliklerle gidiyoruz. Korkmadığımızı, can-ı gönülden vatan aşkıyla yandığımızı göstermek için. Fakat yapılan siyasi planların, kalleşlikler arasında gülümseyen kötü niyetlerin, pusuların ve yanlış stratejik planların kurbanı oluyoruz. 

Tekrar ve tekrar korkmuyoruz. Her sene 3 defa binlercemiz yolunu tutuyor bilinmezliğin. Evvela vatanımızı seviyoruz. Bu uğurda göğsünü mermilere germiş bir ceddin torunlarıyız. Lakin öyle bir hal aldı ki terör, öyle bir hal aldı ki siyaset; bazen, neden diye bağıran bir sorgulamanın pençesinde kalıyoruz.

Gündem değişiyor ve biz gazeteyi kapatıp kenara koyuyoruz. İçimizde ki ateşi bi kenara koyup üzerine su döküyoruz ve daha sonra o ateş yeniden alevleneceği günü bekliyor. 

Yeni nesil barlarda, kafelerde dolaşırken, bana duyarsız olmadıkları konusunda tek bir kanıt gösteremiyorlar. Günümüz çağında organize olmak bu kadar kolayken hala farklı işlerle meşgulutiyetimizi artırıyoruz. Sadece 'ah' çekmek diş kovuğunu doldurmuyor.

Olayın siyasi penceresi, şu penceresi bu penceresi beni zerre ilgilendirmiyor. Ben insancıl penceremden bakıyorum ve gördüklerim, söylediklerim oluyor. Söylediklerim, eylemlerim. Sizin de öyle olması temennisi ile.

 Biz uyursak acılarımız da uyur mu Olric ?

- Uyusa da fark etmez efendimiz, sabah bizimle beraber kalkar.