Ne saray ne de köşk; illa ki vicdan!

Bir fısıltı

“Ey koca çınar; yazdan, kıştan

Olmadı bahardan

İnce ince yağan beyaz kardan

Dalına küsen yapraktan

Yardan, Yaradan’dan, haberin var mı?

Yurdunun taşından, toprağından

Genetiği bozulan aşından, ekmeğinden

Yağmurunu esirgeyen bulutundan

Barajında tükenen suyundan

Küle dönen ormanından, karadutundan

Kara gözlü ceylanından, haberin var mı?

Sıfırın altında buz tutan yürekten

Kendi toprağında öldürülen candan

Açlıktan nefesi kokan çocuktan

Her gün vurulan, zulme uğrayan

Hiçe sayılan, kan kusan kadından

Yardıma muhtaç zavallıdan, haberin var mı?”

kulağımı tırmalıyor...

Duyduklarım yüreğime ses oluyor

Ve diyor ki:

Olmasın köşkümüz, sarayımız

Yeter ki, inmesin gökten bayrağımız

Dört duvarlı bir kare kutu yeter bize

Herkesin karnı tok, sırtı pek olsun

Gün görsün, güneş görsün

Kanatsız kuş gibi yerde sürünmesin

Bir hiç uğruna günahsızlar ölmesin...

Huzur ne demek, mutluluk ne demek

Biraz da açlığı bilen görsün

Kaldırsın eğik başını fukara

Onurlansın, varlığıyla gurur duysun

Duldası olsun başının üstünde

Bayram etsin aç karnı tutarken eli kaşık

Atlayıp geçsin uçurumlardan hızla

Büklümsüz yollar serilsin ayaklarına

Diken olup batmasın gül ellerine...

Ve sonra müjdeler verilsin:

Dünya iyilikle yıkandı

Kalplerde kötülük, beyinlerde bencillik kalmadı

Savaşlar tükendi, analar barış doğurdu

Yüryüzünde, gökyüzünde

Ne barut kokusu, ne silah sesi var artık!..

Bombalar, dinamitler toprağa gömüldü

Mücevher fışkırıyor yerden

Yıldız yağıyor gökten

Düşmanlık bitti, özgürlüğe merdiven kuruldu

Kardeşlik ve dostluk dörtnala koşuyor!..

Ölüm yok, zulüm yok, korku kalmadı gözlerde

Çocuklar öksüz ve yetim büyümeyecek

Gözyaşında boğulmayacak analar-babalar

Herkes eşitlendi, açlıktan ölmeyecek çocuklar

Donmayacak kimse sıfırın altında

Huzur ve barışla çalkalanacak dünya

Günahsız ölümler sonlanacak

Varlıkla yokluk arasındaki kaygılar tükenecek

Vicdanlar zemzemle yıkanacak

Duyuyor musun ey dünya?..

Gözünden gözlüğü

Kulağından tıkacı çıkar da bak etrafına

Neler oluyor neler...

Rukiye Çelik

Ankara Ocak 2015