Ne verirsen, onu alırsın.

Ne sade, ne de herkesin bildiği bir hayat gerçeğidir değil mi bu? Ne verirsen, onu alırsın.

Hayata da, karşındaki insana da, sevgiline de, dostuna da ve dahi düşmanına da...

İyilik vermişsen birilerine, iyilik dalgaları yayılır çevrene... Bastığın toprağa, içtiğin suya, soluduğun havaya...

Kötülük etmişsen eğer sen, bilerek ya da bilmeyerek... Hınçla ya da pişmanlıkla acıtmısan en az senin kadar insan olan birinin canını... Hiç şüphen olmasın ki; misliyle kötülük bulacaksın karşında...

Hani... İlk bakışta..." Ne adaletsiz, ne yamuk bir Dünya? Adaletin nerede? Eyyyy kavanoz dipli Dünya! " diye diye kalayı basar, isyan eder, saçımızı, başımızı yolarız ya hani... Hınçla ve hızını bir türlü alamadığımız, en haksızlığa uğramışlık hissimizle, önümüze geleni tekmelemek ister, avamız çıktığı kadar bağıra bağıra yeri göğü inletmeyi dileriz ya hani...

Emin ol ki, kendini bunca hırpalamana hiç gerek yok! Çünkü bu Dünya'ya, şükran dolu olman gereken yaradana, evrene, akan suya, dereye, tepeye, denize ne vermişsen; onu alacaksın, onu bulacaksın karşında...

İyilik yapmışsan, illa ki, ama eninde, ama sonunda, ödülünü alacaksın. Kötülük yaparken seni, kimse görmediyse bile, yaradan izliyordu ya yaptıklarını; yaptığın kötülüğün, haksız yere verdiğin zararın bedelini ödemeden, çekip gidemeyeceksin bu Dünyadan... Haberin olsun canım!...

Üzgünüm ama... Bu oyunun kuralı bu... Etme, bulma Dünyası... Eden, bulur sevgili dostum... Dünyanın, en değiştirilemez gerçeğidir bu...

Hani bazen " Yapanın yanına hep kar kalıyor." diye düşünüp, öfke nöbetlerine tutuluruz ya kendi kendimize...

Emin ol ki, müsterih olmalısın ki, her insan, her yaşayan layığını bulmadan çekip gidemez bu fani Dünyadan...

Sen, karşıdan baktığında, kötülük yapan, rahat içinde, keyfi yerinde, işleri tıkırında gibi gözükse de senin aldanan gözlerine.... Kim bilir, ne kurtlar, ne zebaniler kemirir yüreği kötü olanın, fesatlık deryası kalbini... Onu bir tek Allah bilir.

Sana kötülük yapan, senden daha mutsuz, daha tedirgin, daha yanlız... Sana kötülük yapana, sen, iyilikle cevap ver ki... Senin en kalpsiz, en vicdansız sandığın insan bile, öyle bir an, öyle bir gün, öyle bir zaman gelir ki, kendi yaptıklarından, insanlığından utanır...

Varsın, kötünün layığını bulmasından haberin olmasın senin, ne çıkar? Zalimin zulmü varsa, mazlumun Allah'ı, Allah'ın da ilahi adaleti var.

Velhasılı kelam, İyilik eden iyilik, kötülük eden kötülük bulur. Sen kalbini bozma, doğru bildiğin yoldan asla sapma olur mu benim güzel arkadaşım?

Not: Yazıda kullanılan görsel www.porttakal.com adresinden alınmıştır.