Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

02 Ağustos '12

 
Kategori
Güncel
 

Ne yapacağımı bilmiyorum ?

Ne yapacağımı bilmiyorum ?
 

Kadınlar en yakınındaki erkekler tarafından öldürülüyor bu katliamı durdurmak için daha ne bekliyorsun?


Şiddet gören kadınla ilgili onca yazı yazıldı, haber yapıldı hepsini takip ettim. Zaman geldi mağdurla konuştum, kendim haber, etkilendim duyguları mı yazdım. ‘Kadına şiddet’ diye başlayan yazılar hemen tıklandı benim bilgisayarımda yeni bir utancı okumak adına. Ulaşmaya çalıştığım insanın az buçuk tahmin ediyordum yaşadıklarını son aynıydı ama ilerleyişler farklı oldu yazdım. Fakat Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi acil servisine gittiğimde tek amacım şiddet görmüş kişilerle konuşmak değildi ama beni yine bu konu karşıladı ve bu konu uğurladı. Açılan ambulans kapılarında etrafa bakan biri mor iki çift gözle karşılaştım. Uzun uzun düşündüm ataerkil zeminlerin üzerine kurulmuş bir toplum yapısını daha sonra mor gözlere baktım ve araştırmalarımı ya da duyumlarımı defterimin arasına sıkıştırıp sadece gördüklerime odaklandım. Bir saat içinde şiddet gördüğü iddiasıyla gelen beş kadın kimi umutsuz kimi büyük beklentiler içinde ama hepsinin ortak noktada buluştukları iki başlık var. Birincisi hepsi şiddet görüyor, ikincisi hepsi ne yapacağını tam olarak bilmiyor.

Dört haftadır şiddet görüp eve kapatıldığını hastaneye eşinin kahveye gitmesi sonucu yirmi altı günün sonunda gelebildiğini iddia eden kadının çürüğe dönmüş morlukları bu geçen zamanın belgesi olarak karşımda. En son özür dilediğini ve bir daha yapmayacağını söylediğini bunun üzerine eşini affettiğini ama bir daha yine şiddet görürse elinde bir raporu daha olsun diye geldiğini belirtiyor. Dillendirmese de, cesaretinin olmadığını, aslında pek de inanmadığını aynada onu selamlayan mor göze bile inandırmaya çalıştığını anlamak çok zor değil. ‘’Neden dönüyorsun o eve ?’’ diye soruyorum cevabı çok net ‘’NE YAPACAĞIMI TAM OLARAK BİLMİYORUM.’’
Perdenin diğer tarafında yaşlı bir teyze eski eşya toplarken bir erkek tarafından şiddet gördüğünü söylüyor. Onun tek derdi bugününü kurtarmak morarıp şişen gözünün inmesi çabasında. ‘’Ne yapmayı düşünüyorsun?’’ diye soruyorum cevap çok tanıdık ‘’okumam yazmam yok, param yok tekrar eşya toplamaya devam’’diyor ‘’peki ya şiddet’’diyorum umutsuz onu cebime sıkıştırdım, kabullendim dercesine bir ifadeyle ‘’NE YAPACAĞIMI TAM OLARAK BİLMİYORUM.’’yanıtı .
Bu kadar haber, gazete, reklam, polis teşkilatı, sığınma evleri ve birçok sosyal sorumluluk çalışmaları bunlar gözümün önünden film şeridi gibi geçiyor. Burada bir eksiklik yok ama benden de iki sonuç cümlesi çıkıyor:

Bütün bu mor gözler kaderini kabullenmeli mi?

Yoksa bütün tam olarak ne yapacağını bilmeyen kadınlara bu çalışmalar yeterince ulaşmıyor mu?

 
Toplam blog
: 17
: 364
Kayıt tarihi
: 31.07.12
 
 

Milliyet gazetesi haber araştırma servisinde muhabirlik yapıyor. 'Mağdurun yanında Damla' esp..