- Kategori
- Şiir
Ne zaman, zaman
ah sevgili
sevgili olmayı bekleyip alan
nasıl acımasızdı zaman denen fitne nasıl beklerdi yıkmak için duvarlarımıda
sızlanmazdı hiç beklemekten
nasıl bir düşmandı dostça sızarken içeri ben olgunlaştıracağım seni acıları benden çok çok aldıkça unutacaksın diye kemiğe iliğe inandırmıştın o tanımlanamayan uçan nesne
senden sızlanırken bile utangaçlığı veren
yaşa diye bekledim diye fısıldayan
sen belasın bildim
yaşanacak günleri sıkıştırıp koltuğumun altına verensin
sen parasıza son model arabayı mazotsuz verensin
zaman zamansız kalasın
kapı kapı akrep yelkovan arayasın
nasılda inandırmıştın beni çok mutlu olacağıma
samanta fox la plajda koşup
kara şimşekle kötüleri avlayacağıma
ulan zaman alacağın olsun kara deliklerden apalacağın
iyi kandırdın benide
vicdansız
imlasız