Ne zaman büyüdün

Daha görmeden önünü sırtına verdiler yükünü

Anneni göremeyince ağladın uğultuların altında

Su kabını aradın pembe rengini görmek için

Azarlayan sesinden bu sempatik ablanın sen

Neye geldiğini bilmeden şiirler ezberledin

Kayboldun renga renk elbiselerin içinde

Kırmızı ayakkabılarını sevemeden giydin

Kurşun kalemini bulamadın çantanda

Sıralardan ürktün yadırgadın ilk başta

Ne zaman kalkıp oturacağını öğrendin

Sonra liseye geldi dolan başlı yolun

Bir kovalamacadır sürüyor uyanmadan sen

Kaldırıp başını bakamadan gökyüzüne

Daha çiçekleri bile öğrenmeden çayırda

Sabaha karşı ders çalışmaya kalktın

Hiç bakamadan sağa sola koca kız oldun

Okuyup diplomanı aldın eline

Ne zaman yaşadın ne zaman büyüdün

Şimdi ta nereye atandın hayat bu derken

Kuşları dinlemeden abla oldun anne oldun

Ra aralık2008