Ne zamandı?

Sahipsiz alışkanlıklarım, yabancı her günüme

Zaman saydam bir gerçek, ikiyüzlü vurgun

Belirsiz bir bekleme noktası hüzün

Sığınaklara taşınan koruyucu kalkanım

Meydan okur zamanın çatlayan sınırları

Yak beni geçmişin karanlığında

Bir damla ışık solusun ela gözyaşın

Yanık ruhum gölge giyer üzerine

“Sen” yanıma esir kavgalarım

Soluğuna çizerim alaşağı lacivert masumiyeti

Zillet kokulu, naftalinli zaman görünmez bariyer

Sakın üzülme sen

İmkânsızlığına yıkkın bitap yüreğimi kanatıp

Saçak altlarına sığınırım kambur halimle

s.güngör

2011–02–06