Nebiye

Senden üç beş tane daha var mı?

Belki de!

Şöyle üç yüz beş yüz tane daha olsa

Ne büyük bir hazine olurdu

Memlekete!

Üç yeğen okuttun sen

Biri öğretmen

Biri ben

Diğeri bu yıl fakültede

Kimler yemedi ki

Tırtıl kurabiyenden

Hele o soyup da getirdiğin

Ders çalışırkenki meyveler

Sayısız çocuk geçmiş

O şefkatli ellerinden

Hem anne olmuşsun

Hem de öğretmen

Sosyal hizmetlerde

Cefayı seversin sen

Hep didin dur

Bir şeyleri yoluna koy

Sefayı da en çok hak edip

Yine de ses etmeyen

Büyük zanaat seninkisi

Anneliğin işçiliği

Tabiri caizse

Verdiğin emekle

Derdin sürekli birilerini

Adam etmekse

Derdin çok be

İkinci annem

Hep büyük adam ol derler ya

Benim gözümde ise

Büyük kadına örnek

Soran olursa

Adı ne diye

‘’Nebiye’’