Neden aşık olan kişinin karşısındakinden beklentileri olur?

Aşk var mıydı acaba?

Belki de yoktu.

“Aşık olan kişinin neden karşısındakinden beklentileri olur ki?

Madem aşıksın, beklentin olmasın, adam gibi sev. Bir insan armutu seviyorsa, armut da onu sevebilir mi?

Sevmez tabiî ki.

O zaman neden insanlar sevince beklenti içine giriyorlar, karşı tarafında kendilerini sevmesini istiyorlar.

Olacak şey mi bu?

Bir de aşık olan kişi, kendi isteklerinin, karşı taraf tarafından doyurulacağını bekler. Boşuna bekler, havasını alır çünkü.

Bu açıdan bakıldığı zaman ne görülüyor?

Görünen şu ki, “Aşık olan kişi bencildir”

Aşık olan kişi, aşkını yani karşındakini bir nesne olarak görür. Karşı taraf hoşuna gider, tutkuyla ona bağlanır. Varlığına ters gelebilecek davranışlarda, gerekirse gururundan tavizlerde bulunarak o nesneye yaklaşmaya çalışır. Nesne yakınlaşıyorsa sorun olmaz, o nesne uzakta kalıyorsa, uzaklaşıyorsa, aşk zannedilen şey başka bir şey olur. Büyür sanki. Sanki nesneyi önemli hale getiren onun uzakta kalmasıdır. Buna “aşk” deniyor galiba.