Neden çekirdeğe çiğdem deriz?

Ben İzmir’liyim.....

İmbat rüzgârlarının estiği, sokaklarının deniz, denizinin kız, kızının deniz koktuğu kentliyim.

Kendimize göre alışkanlıklarımız vardır. Dışarıdan gelenlerin yadırgadığı, anlayamadığı ve anlamak için uğraşmadığı. Ama sürekli eleştirdiği...

Dünyanın başka bir şehrinde yaşamayı asla düşünemem bile. Burası öyle güzel ki. Bu anlatmakla olamaz sadece yaşamanız gerekir.

İzmir’liler olarak birazda sahil kenti olmasının verdiği bir rahatlık vardır üzerimizde. Yeşil ışıkta karşıdan karşıya geçerken bile bu rahatılığı üzerimizde görebilirsiniz. Genelde asık yüzlü görmeye alıştığınız şehir insanlarından burada eser yoktur. Dedim ya rahat bir kentiz biz. Sadece adres sormak için konuştuğunuz biriyle koyu bir sohbetin içinde buluverirsiniz kendinizi.

Burası Göz Göz ve Kafsin Kaflıların kenti. Bu büyük çekişmeye her daim şahit olursunuz burada. Duvar yazıları bunun en belirgin kanıtıdır. Karşıyaka’nın girişine asılan büyük afişte yazan “Kutsal Topraklara Hoş Geldiniz” yazısı bu çekişmenin espirili bir simgesidir.

Kemeraltı alış verişlerin doğru adresidir. Ne ararsanız mutlaka bulursunuz. Ve o adresin kahve içmek için durulan durağı Hisar Önü ya da Kızlarağası Hanıdır.

Biz döneri Altın Kapı’da, Kumruyu Şevki’de yeriz.

Sabah kahvaltılarımızda genelde boyoz ve gevrekle yaparız biz. Gevreğin yanında mutlaka tulum peyniri olmalıdır. Çökelek olmazsa olmaz. Zeytinyağlılar soframızın başköşesindedir.

Deniz Börülcesi olmadan bir balık sofrası olamaz.

Adını bile duymadığınız bir sürü ot çeşidi de bizimdir. Ebegümecinden börek, radikadan salata, gelincikten kavurma, şevketi bostandan etli yemek bize has lezzetlerdir.

Pasaportta çayın, Kordon’da biranın keyfine doyum olmaz.

Alsancak’ta buluşuyoruz diye karar verdiğimizde orası Sevinç Pastenesi’nin önünden başka bir değildir.

Süsümüze biraz düşkünüzdür evet. Sadece güzel olan bayanlarımız değil baylarımızda bir o kadar bakımlıdır.

Bir İzmir’linin farkını her yerde anlayabilirsiniz.

Biz İzmir’liyiz. Havası, suyu, taşı toprağı bir başkadır.

Ve biz sizin çekirdek dediğinize Çiğdem deriz biz. Bunun nedenini araştırmaya gerek yoktur. Çünkü biz, biz olduğumuzdan beri onun adını Çiğdem olarak biliriz. Aynı domatese –domat, çirkine – çikin dediğimiz gibi.

Çekirdeğe Çiğdem deriz biz.

Çünkü biz İzmirliyiz.