Neden Coşku Yok

Emin Çölaşan bir yazısında 1974 Kıbrıs Barış Harekatı ile şimdi Suriye´de yapılmakta olduğu Barış Pınarı Harekatı arasındaki toplumun duyarlılığına vurgu yaparak, Kıbrıs Barış Harekatında toplumun askere karşı göstermiş olduğu coşkunun Barış Pınarı Harekatında toplumda aynı coşkunun olmadığını yazdı.

Doğru bir tespitte bulunmuş Çölaşan. Gerçekten de toplumda Suriye´de devam eden Barış Pınarı Harekatı nedeniyle insanlarda coşkunun olmadığını görüyoruz. Sadece televizyon kanallarında coşkuyu arttıracak nitelikte programlar yapılıyor ama onlar da yetmiyor.

74 Kıbrıs savaşını çok iyi hatırlıyorum. Tüm ülke halkı birlikte askerine sahip çıkmanın ötesinde müthiş bir kucaklama vardı savaş sonrasında bile.. Kahvehanelerde iş yerlerinde ve evlerde Kıbrıs haritaları asıyordu herkes.

Peki bugün aynı coşku neden yok..

Asker aynı asker, toplum aynı toplum.

Söyleyeyim, terör 2000 yılında neredeyse bitme noktasına gelmiş adeta sıfırlanmış gibiyken onsekiz yılın sonunda terörün zirve yapma noktasına kızıyor vatandaş haklı olarak ve Barış Pınarı harekatına ilgi göstermiyor pek.

Vatandaş şunu sorguluyor, 2000 yılında sıfır noktasına gelmiş olan terör, nasıl oldu da bugün bu noktaya gelindi..

Hatta şunu soruyor vatandaş, "ne oldu da ülke S-400 savunma silahı almaya zorunlu bırakıldı"..

Bu nedenlerden dolayı toplum Kıbrıs Barış Harekatında askere göstermiş olduğu ilgiyi ve coşkuyu Barış Pınarı Harekatında göstermediğini düşünüyorum. Elbette toplum kapitalizm çıkar ilişkilerinden dolayı sisteminden kaynaklanan bireyci olma durumundan da kaynaklı bir durumdur bugün aynı coşkunun yaşanmaması ama tabanda yatan sebep terörün bu noktaya gelmesinden kaynaklı olduğunu düşünüyorum..