Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

01 Kasım '13

 
Kategori
İlişkiler
 

Neden yalnızız

Neden yalnızız
 

İranlı  şair ve yazar Sadi-i Şirazi'nin "İnsanlarla münasebetin ateşle münasebetin gibi olsun. Çok uzaklaşma donarsın; çok yaklaşma yanarsın." sözü yüzyıllar geçmesine rağmen insan ilişkilerinin değişmez gerçeğini vurguluyor. İnsanların birbirleriyle olan ilişkileri o kadar incedir ki; bu dozu ayarlamaya çalışmak bir yandan da insanı yorar. 
 
İnsanlar birbirlerini yargılamak, eleştirmek ve hatalarını bulmak üzere adeta bir sistem
tarafından yönetiliyor gibi...Çoğu zaman da kendi başına gelmesini asla istemeyeceği şeylerle 
yine karşısındakinin de bir insan olduğunu unutup ona yükleniyor. Soruyorum; herkes mi böyle? 
 
İnsanoğlunun ortası hiçbir zaman yok; en basit örnek olarak yazın kışı, kışın yazı isteyen
varlıklarız.Bu hayatın heryerinde geçerli elbetteki...Ama bizi kıran üzen şeyler yine insanlar...
Orta yolu bulamamak mı sorun, her birimizin farklı oluşu mu yoksa bu farklılıklara olan 
saygısızlığımız mı bizi mutsuzluğa ve yalnızlığa iten şey ?
 
Birilerini hayatınızın merkezi yaparsınız, bu bir bakıma aslında sizin karakterinizle alakalıdır.
Birşeyleri paylaşmak, aramak, aranmak istersiniz çünkü bu sizi mutlu eder. İnsanoğluyuz;konuşmadan anlatmadan paylaşmadan nereye kadar hayatı sürdürebiliriz? İncesinizdir ve düşünceli...Birbaşkasının gözyaşları ya da mutluluğu karşısında aynı hisleri yaşayabiliyorsanız insansınız. 
 
Yardıma ihtiyaç duyduğunda bütün keyfi işlerinizi bir kenara bırakıp koşabiliyorsanız insansınız. 
 
Hassassınızdır; gündüz etrafa saçtığınız gülümsemeler geceleri yastığa başınızı koyduğunuzda gözyaşına ya da düşüncelere dönüşüyorsa insansınız.' Ben bu gün ne yaptım? ' sorusunu kendinize sorabiliyorsanız insansınız. Etrafınızda birinin mutsuz oluşu ya da size karşı olan tutumsuz hareketlerinin faturasını yersiz yere de olsa kendinize kesebiliyorsanız insansınız.
 
Fakat karşı taraf bu şekilde davranmadığında tüm düşünceler benliğinizi sarar.' Neden?' dersiniz.Herkesi kendiniz gibi sandığınız vakit kayboluş başlar. Heryerinizi 'Neden?' sorusu sarar. Neden kimse beni sevmiyor? Seviyor da ilgi göstermeyi mi bilmiyorlar.? Uğruna birşey yapılmamış bir ilişkide sözde 'sevgi'nin varlığı ne kadar ilgilendirir ki sizi?
 
Etrafınızdakilerin tutarsız ve dengesiz  davranışlarını sorunları halletmek üzere sorguladığınızda suçlu siz olacaksınızdır; bu kadar karmaşıklığın içinde en ufak bir dengesiz davranış sergilediğinizde emin olun yine siz suçlanacaksınızdır.Nitekim suçlu hep sizsiniz...
 
Bırakın o yüzden...Damarlarında bencilliğin dolandığı, empati yoksunu insancıkları...Yalnız olun ama siz olun, sizin düşünceleriniz olsun...Karakteriniz size bir lütufsa bırakın keyfini yaşayın...Hayatınız, kırgınlıklarınız,sizi siz yapan şeyler dillerinde meze değil; sadece yüzünüz ve selamınız hatırlarında olsun...
                                                                                                                                   
Pınar Geldi
 
Toplam blog
: 5
: 305
Kayıt tarihi
: 01.11.13
 
 

Hayatın bana yüklediği ne varsa ben O'yum. Evladım, ablayım, sevgiliyim, arkadaşım bazen kimisine..